Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz Sędziowie Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2017 r. sprawy ze skargi Izby Komorniczej w [...] na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę do orzeczenia zgłoszono zdanie odrębne
Minister Sprawiedliwości zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 w związku z art. 127 § 3 i art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U z 2017 r. poz. 1257 ze zm.; dalej "k.p.a."), w związku z art. 10 i art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 790 ze zm.; dalej "ukse."), po rozpatrzeniu wniosku Izby Komorniczej w [...] (dalej: "Izba", "skarżąca", "strona skarżąca") o ponowne rozpoznanie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...] o powołaniu K. S. na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla [...] w [...], umorzył postępowanie odwoławcze.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Minister Sprawiedliwości wydał w dniu [...] listopada 2016 r. decyzję [...], na mocy której powołał K. S. na stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla [...] w [...].
W dniu [...] grudnia 2016 r. do Ministra Sprawiedliwości wpłynął wniosek Izby Komorniczej w [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Izba wskazała, powołując się na wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 listopada 2015 r., sygn. VI SA/Wa 1022/15 i z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn.. akt VI SA/Wa 1272/15 oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 września 2014 r., sygn. II GPS 1/14 dotyczącą notariuszy, że izbie komorniczej przysługuje status strony postępowania administracyjnego w przedmiocie powołania na stanowisko komornika sądowego. Podniosła, że samorządy zawodowe reprezentujące osoby wykonujące zawody zaufania publicznego sprawują pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Wywiodła, że samorząd zawodowy powinien mieć wpływ na decyzje dotyczące wskazywania osób, którym powierza się wykonywanie zawodu zaufania publicznego. Stanęła na stanowisku, że współdziałanie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ukse. w związku z art. 106 k.p.a.., nie jest wyłącznym i jedynym środkiem przysługującym organowi samorządu w ramach działań koniecznych dla zagwarantowania właściwej obsady personalnej. Skarżąca zarzuciła również, że organ nie odniósł się do negatywnej opinii Rady Izby Komorniczej w [...], wskazującej na niezasadność utworzenia kolejnego stanowiska komorniczego w przedmiotowym rewirze.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. Minister Sprawiedliwości, po rozpatrzeniu ww. wniosku Izby Komorniczej w [...], umorzył postepowanie odwoławcze w przedmiotowej sprawie,
W uzasadnieniu decyzji Minister Sprawiedliwości uznał, iż Izba nie jest stroną w postępowaniu o powołanie na stanowisko komornika sądowego. Organ powołał się na art. 28 k.p.a.., zgodnie z którym stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Wskazał przy tym, że pojęcie strony, jakim posługuje się art. 28 Kpa. może być wyprowadzone tylko z przepisów prawa materialnego, czyli z normy prawnej, która stanowi podstawę ustalenia uprawnienia lub obowiązku. Przepis art. 28 Kpa. nie może stanowić samodzielnej podstawy do uznania konkretnego podmiotu za stronę postępowania administracyjnego, lecz musi istnieć przepis prawa materialnego, który stanowi podstawę ustalenia uprawnienia lub obowiązku.