Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar w przedmiocie odmowy uznania nadpłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak Protokolant Patrycja Wrońska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2008 r. sprawy ze skargi A. Spółka jawna [...] z siedzibą w L. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania nadpłaty 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] grudnia 2007 r.; 2. stwierdza, że decyzje, o których mowa w pkt 1 nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Prezesa Głównego Urzędu Miar na rzecz A. Spółka jawna [...] z siedzibą w L. kwotę 3211 (trzy tysiące dwieście jedenaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Głównego Urzędu Miar
Uzasadnienie strona 1/6

A. Spółka Jawna [...] z siedzibą w L. wniosła skargę na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar nr [...] z dnia [...] stycznia 2008 r. utrzymującą w mocy wcześniejszą decyzję tego organu nr [...] z dnia [...] grudnia 2007 r. w przedmiocie odmowy uznania nadpłaty.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją Prezesa Głównego Urzędu Miar nr [...] z dnia [...] kwietnia 2005 r., A. Spółka Jawna [...] z siedzibą w L. otrzymała zezwolenie na wykonywania działalności gospodarczej w zakresie instalacji lub napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych.

W związku wydaniem tego zezwolenia organ na podstawie § 9 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309), określił opłatę w wysokości 30.000 zł, jaką powinna uiścić Spółka. Kwota ta została przez Spółkę A. wpłacona.

Pismem z dnia [...] września 2007 r. Spółka A. wezwała Prezesa Głównego Urzędu Miar do dobrowolnej zapłaty nienależnie, jej zdaniem, pobranej opłaty w kwocie 26.436,00 zł z tytułu opłaty za udzielenie zezwolenia nr [...], z uwagi na brak podstawy prawnej do pobrania opłaty za wydanie zezwolenia na sprawdzanie urządzeń pomiarowych. W uzasadnieniu swojego stanowiska Spółka wskazała, iż opłata powinna być ustalona zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu wydania zezwolenia nr [...]. Obowiązujący w dacie wydania przedmiotowego zezwolenia przepis art. 24 ust. 2 pkt 5 ustawy Prawo o miarach stanowił natomiast, że opłaty pobiera się za udzielenie lub zmianę zezwolenia do wykonywania napraw lub instalacji przyrządów pomiarowych. Przepis ten nie przewidywał opłaty za zezwolenie na wykonywanie działalności w zakresie sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy, w zakresie ustalającym wysokość opłaty za zezwolenie na sprawdzanie urządzeń rejestrujących, należy więc uznać za pozbawione mocy prawnej, jako że wykraczały one poza upoważnienie ustawowe.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. wydaną na podstawie art. 104 k.p.a., w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 z późn. zm.) Prezes Głównego Urzędu Miar odmówił uznania nadpłaty w związku z uiszczeniem przez Spółkę A. opłaty z tytułu udzielenia zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji lub napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż organ administracji publicznej miał obowiązek zastosowania normy wynikającej z § 9 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy. Zgodnie bowiem z utrwaloną linią orzecznictwa, organy państwowe nie mogą odmawiać stosowania i egzekwowania obowiązujących przepisów prawa, jako że przeciwne postępowanie oznaczałoby podważanie porządku prawnego w państwie. Skoro zatem rozporządzenie określało stosowne opłaty, to organ administracji nie mógł tych przepisów nie zastosować.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Głównego Urzędu Miar