skarg B. C. na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar w przedmiocie opłaty za sprawdzenie taksometrów elektronicznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Asesor WSA Piotr Borowiecki Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2008 r. sprawy ze skarg B. C. na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie opłaty za sprawdzenie taksometrów elektronicznych 1. uchyla zaskarżone decyzje oraz utrzymane nimi w mocy decyzje Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w W. z dnia [...] października 2007 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...]; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Prezesa Głównego Urzędu Miar na rzecz skarżącego B. C. kwotę 4497 (cztery tysiące czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Głównego Urzędu Miar
Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonymi czterema decyzjami z dnia [...] grudnia 2007 r. Prezes Głównego Urzędu Miar (dalej jako: Prezes GUM) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołań z dnia [...] listopada 2007 r. wniesionych za pośrednictwem Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w W. przez B. C. (skarżącego), utrzymał w mocy cztery decyzje Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w W. z dnia [...] października 2007 r.

Do wydania tych decyzji doszło w następującym stanie sprawy.

W dniach [...] września 2007 r. i [...] sierpnia 2007 r. oraz [...] września 2007 r. B. C. złożył wnioski o przeprowadzenie legalizacji ponownej taksometrów elektronicznych wraz z formularzami ustalenia wysokości opłaty należnej za wydanie przez organ administracji miar dowodów legalizacji przyrządów pomiarowych. Stawka opłaty za legalizację przyrządów pomiarowych została przez organ obliczona na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309 oraz z 2005 r. Nr 182, poz. 1530).

W związku z tym, iż opłata nie została uiszczona w terminie, w dniu [...] października 2007 r. Naczelnik Obwodowego Urzędu Miar w W., działając na podstawie art. 21 § 4 w związku z § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.); art. 24 ust.1, ust. 2 pkt 2 i ust. 6, art. 24a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r., Nr 243, poz. 2441, ze zm.; dalej jako: P.om.), rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309, ze zm.) wydał decyzje, w których określił wysokość zobowiązania podatkowego odpowiednio na kwoty: [...] zł, [...] zł, [...] zł i [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę od zaległości podatkowych liczonymi za okres od następnego dnia po dniu wydania decyzji do dnia zapłaty.

W odwołaniach od tych decyzji strona podniosła, że w przedmiotowych sprawach miała miejsce zmiana układu taryf, która nie jest czynnością legalizacyjną. Legalizacja bowiem, stosownie do art. 4 pkt 13 P.om. oznacza zespół czynności obejmujących sprawdzenie, stwierdzenie i poświadczenie dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania. Zdaniem skarżącego zmiana układu taryf nie powoduje zmiany parametrów metrologicznych, w związku z tym legalizacja nie jest konieczna. Jest to jedynie czynność techniczna, do której dokonania nie jest wymagana obecność organów administracji miar. Ponadto, w ocenie skarżącego, uwaga nr 1 pkt 13 działu IV załącznika do rozporządzenia z dnia 14 października 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy, stanowi iż za sprawdzenie taksometru elektronicznego, tylko w zakresie zmiany opłat lub układu taryf na nowe, w urzędzie lub w punkcie legalizacyjnym, pobiera się opłatę w wysokości 20,00 zł - jest niezgodna z ustawą P.om. W ustawie tej nie znajduje się wyraźna delegacja, która obligowałaby do uiszczenia opłaty za zmianę układu taryf. W art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy, ustawodawca nałożył jedynie obowiązek opłaty za wydanie dowodu legalizacji albo za wykonanie czynności sprawdzenia w przypadku, gdy przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań i nie może być zalegalizowany. Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż ustawa w hierarchii obowiązujących w Polsce aktów prawnych ma rangę wyższą od rozporządzenia, wspomniana wyżej uwaga nr 1 do pkt 13 działu IV załącznika w/w rozporządzenia reguluje kwestię opłaty pomimo braku wyraźnej podstawy prawnej.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Głównego Urzędu Miar