Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rozwoju w przedmiocie kary dyscyplinarnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Aneta Lemiesz Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant st. ref. Renata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/16

Sygn. akt:

VI SA/Wa 562/20

Uzasadnienie

Minister Rozwoju zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. utrzymał w mocy decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] listopada 2015 r., którą orzeczono o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego R. S. (skarżącego) kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości na okres 3 miesięcy.

Podstawą prawną rozstrzygnięcia były przepisy art. 195a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782 z późn. zm.) w związku z § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U poz. 1257).

Jak wynika z akt, postanowienie zostało wszczęte na pismem z dnia [...] sierpnia 2013 r., którym Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zawiadomił rzeczoznawcę majątkowego o wszczęciu wobec niego postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w związku ze sprawą przedstawioną przez Urząd Miasta [...]. Jednocześnie akta przedmiotowej sprawy zostały przekazane Komisji Odpowiedzialności Zawodowej w celu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.

Pismem z dnia [...] czerwca 2013 r. Urząd Miasta [...], Departament Gospodarowania Majątkiem, Wydział Praw do Nieruchomości (dalej: Urząd Miasta; UM) zwrócił się o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej wobec trzech rzeczoznawców majątkowych: M. S., T. A. B. i R. S.. M. S. i T. A. B. wykonali w dniu [...] kwietnia 2013 r. 8 operatów szacunkowych dotyczących następujących nieruchomości gruntowych niezabudowanych, położonych w [...], przy ul:

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...], w celu sprzedaży;

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...], w celu zamiany;

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...], w celu zamiany;

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...], w celu sprzedaży;

▪ [...] działki nr [...], o pow. [...], w celu sprzedaży;

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...], w celu sprzedaży;

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...] , w celu zamiany;

▪ [...], działka nr [...], o pow. [...], w celu zamiany.

Urząd Miasta zgłosił wiele uwag do operatów szacunkowych sporządzonych przez M. S. i T. A. B.. W związku z powyższym wykonawca zamówienia przedłożył kolejne, poprawione operaty szacunkowe. Poprawione operaty szacunkowe zostały sporządzone w dniu [...] kwietnia 2013 r. przez rzeczoznawcę majątkowego R. S.. Zdaniem Urzędu Miasta, operaty sporządzone przez skarżącego majątkowego zawierały również błędy wskazujące na niedopełnienie obowiązków wynikających z art. 175 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w szczególności zaś:

1. W nowych operatach szacunkowych sporządzonych w dniu [...] kwietnia 2013 r. wskazano taką samą datę dokonania oględzin szacowanych nieruchomości, jak we wcześniejszych operatach szacunkowych z dnia 3 kwietnia 2013 r., wykonanych przez innych rzeczoznawców majątkowych. W związku z tym powstaje pytanie, czy R. S. dokonał oględzin wycenianych nieruchomości, a jeśli tak, to dlaczego nie zostały dołączone do nowych operatów szacunkowych protokoły z wizji lokalnych i nie zostały podpisane przez rzeczoznawcę majątkowego.

Strona 1/16