Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant sekr. sąd. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2015 r. sprawy ze skargi R. w K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej oddala skargę
Decyzją z dnia [...] października 2014 r. nr [...] Minister Sprawiedliwości, mając za podstawę art. 10 § 1 i art. 11 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (t. j.: Dz. U. z 2014 r., poz. 164 ze zm.) oraz art. 104 i art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), powołał B. K. na stanowisko notariusza i wyznaczył siedzibę jej Kancelarii Notarialnej w [...].
W motywach decyzji organ podał, że choć Rada Izby Notarialnej w [...] w uchwale z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] negatywnie zaopiniowała wniosek B. K. o powołanie jej na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby Kancelarii Notarialnej w [...] zarówno co do osoby, jak i siedziby jej Kancelarii, to jednak zainteresowana spełnia wymagania formalne, o których mowa w art. 11 ww. ustawy - Prawo o notariacie. Zdaniem Ministra, w takiej sytuacji brak jest podstaw do wydania decyzji odmownej.
Powyższą decyzję Rada Izby Notarialnej w [...] uczyniła przedmiotem wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, wnosząc o jej uchylenie i wydanie decyzji odmawiającej powołania zainteresowanej na stanowisko notariusza z wyznaczeniem Kancelarii Notarialnej w [...]. Rada zarzuciła zarówno naruszenie przepisów procesowych, jak i prawa materialnego, a to: art. 10 § 3 ww. ustawy - Prawo o notariacie, poprzez nieuwzględnienie istniejących wątpliwości co do tego, czy kandydatka na notariusza wykazuje przesłankę rzetelności, uczciwości i przestrzegania wartości demokratycznego Państwa prawnego; art. 11 pkt 2 ww. ustawy - Prawo o notariacie w związku z art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez powołanie na stanowisko notariusza osoby, która nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu notariusza; art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 kpa, poprzez niedokonanie prawidłowych ustaleń w ramach postępowania dowodowego; art. 107 § 3 kpa, poprzez niewystarczające uzasadnienie decyzji w zakresie wyznaczenia siedziby Kancelarii Notarialnej w [...].
W piśmie z dnia [...] października 2014 r. Rada Izby Notarialnej w [...] uzupełniła zarzuty zawarte we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując, że organ naruszył normę z art. 10 ww. ustawy - Prawo o notariacie, gdyż nie odwołał się do kryteriów uznania administracyjnego, pozwalającego na wybór rozstrzygnięcia w sprawie, a jedynie ograniczył się do kryteriów eliminujących uznanie administracyjne. Zdaniem Rady, Minister naruszył także art. 11 ww. ustawy, bowiem błędnie przyjął, że zainteresowana spełnia przesłanki formalne, pomimo niespełnienia przez nią przesłanki odbycia aplikacji notarialnej, w rozumieniu art. 72 § 1 ww. ustawy - Prawo o notariacie, w brzmieniu obowiązującym w chwili wydawania decyzji.
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...], działając na podstawie art. 10 § 1 i art. 11 ww. ustawy - Prawo o notariacie oraz art. 127 § 3 w związku z art. 129 § 1 i 2, a także art. 138 § 1 pkt 1, art. 104 i art. 107 § 1 i 3 kpa, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, nie znajdując przesłanek do uwzględnienia wniosku.