Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Szydłowska Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi P. L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2009 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego P. L. kwotę 3317 (trzy tysiące trzysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] nakładającą na P. L. karę pieniężną za naruszenie przepisów transportu drogowego w kwocie 30.000 zł.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] kwietnia 2009 r. przy ulicy [...] w K. inspektorzy, na podstawie upoważnienia Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2009 r., przeprowadzili kontrolę przedsiębiorcy P. L., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A.. Zakres kontroli obejmował okres od dnia [...] kwietnia 2008 r. do dnia [...] kwietnia 2009 r., dotyczył zgodności wykonywania działalności gospodarczej w zakresie uprawnień do wykonywania przewozów drogowych określonych w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088.), cytowana dalej jako ustawa o transporcie drogowym, oraz przepisach wykonawczych do ww. ustawy i zgodności wykonywania działalności gospodarczej w zakresie regulacji czasu pracy kierowców..
W celach kontrolnych pobrano zapisy z kart kierowców oraz zaświadczenia potwierdzające fakt nieprowadzenia pojazdu, pochodzące od 19 kierowców wykonujących przewozy drogowe w ramach działalności przedsiębiorcy za okres od dnia [...] czerwca 2008 r. do dnia [...] czerwca 2008 r.
Z przeprowadzonej kontroli sporządzono w dniu [...] maja 2009 r. protokół kontroli. W pkt VII protokołu wskazano na stwierdzone naruszenia dotyczące czasu pracy kierowców. Protokół bez uwag podpisał reprezentujący kontrolowanego D. G..
Pismem z dnia [...] maja 2009 r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego zawiadomił P. L., dalej zwanego skarżącym, o wszczęciu postępowania administracyjnego w związku z przeprowadzoną kontrolą, pouczając go o treści art. 10 § 1 k.p.a.
Skarżący pismem z dnia [...] kwietnia 2009 r. wskazał, iż błędnie w protokole określono czas trwania kontroli na dzień [...] kwietnia 2009 r., albowiem kontrola trwała od dnia [...] kwietnia 2009 r. do dnia [...] maja 2009 r., tj. do dnia przekazania mu protokołu z kontroli. Powołując się na art. 80a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz art. 74 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym wskazał, że data oznaczona w protokole oznacza datę zakończenia kontroli, natomiast zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3) ustawy o swobodzie działalności gospodarczej czas trwania wszystkich kontroli organu u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać w odniesieniu do średnich przedsiębiorców 24 dni roboczych. Zdaniem skarżącego w związku z powyższym doszło do naruszenia przepisów poprzez przekroczenie terminu kontroli, a zatem zastosowanie ma przepis art. 77 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie z którym dowody przeprowadzone w toku kontroli przez organ kontroli z naruszeniem przepisów prawa w zakresie kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, jeżeli miały istotny wpływ na wynik kontroli, nie mogą stanowić dowodu w żadnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym, karnym lub karno-skarbowym dotyczącym kontrolowanego przedsiębiorcy.