W niniejszej sprawie prowadzenie postępowania administracyjnego przez organ ponownie rozpoznający sprawę z udziałem P. Spółka z o.o. z siedzibą w K. i skierowanie do tego podmiotu decyzji, podczas, gdy sprawa powinna się toczyć z udziałem K. Spółka z o.o. z siedzibą w K. wyczerpuje przesłankę nieważności decyzji Ministra Środowiska z dnia [...] grudnia 2010 r. Ostateczną decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...] zostały przeniesione na K. Spółka z o.o. z siedzibą w K. prawa i obowiązki wynikające z koncesji Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa nr [...] z dnia [...] maja 1996 r. ze wszystkimi następującymi po sobie zmianami, na wydobywanie surowca skaleniowego [...] położonego na terenie gminy M., udzielonej Spółce z o.o. P. w K. Tym samym, od tej daty postępowanie administracyjne winno toczyć się z udziałem K. Spółka z o.o. z siedzibą w K., a zaskarżony akt administracyjny powinien być adresowany do K. Spółka z o.o. z siedzibą w K.
Do rozważenia pozostaje także interes prawny do wniesienia skargi każdego ze skarżących.
Strona, do której mylnie skierowano decyzję, w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ma interes prawny, w rozumienie art. 28 kpa, w ustaleniu, czy dana decyzja dotknięta jest jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a., a więc jest w nim stroną. W wyroku z dnia 22 maja 1987 r. IV SA 1062/96 NSA stwierdził: Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest jedynie ustalenie, czy dana decyzja jest dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. Osoba, do której skierowana została decyzja kwestionowana następnie w postępowaniu w sprawie stwierdzenia jej nieważności, jest stroną tego postępowania również wtedy, gdy opiera się ono na zarzucie z art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a. Przeprowadzenie postępowania w takiej sprawie bez udziału tej osoby daje podstawę do wznowienia tego postępowania z przyczyny wymienionej w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a." Uwzględniając powyższe stanowisko, zdaniem Sądu, taka strona ma także interes prawny w złożeniu skargi na decyzję organu, który wydał decyzję nieuwzgledniając skutków następstwa matreialnoprawnego i skierował ją w konsekwencji do podmiotu niebędącego stroną i w konsekwencji bycia strona w postępowaniu sądowoadministarcyjnym.
Spółka K. w K. będąca obecnie podmiotem uprawnionym z koncesji posiada także interes prawny we wniesieniu skargi na przedmiotową decyzję. Rozstrzygnięcie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] wywiera skutki w sferze praw i obowiązków Spółki K. jako podmiotu uprawnionego z koncesji.
Mając powyższe na uwadze i na zasadzie art. 145 § 1 ust. 2 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku.
O wykonalności decyzji, co do której stwierdzona została nieważność Sąd orzekł na podstawie art. 152 p.p.s.a.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na zasadzie art. 200 p.p.s.a.
Wobec stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji z przyczyn wskazanych w powyższych rozważaniach, przedwczesnym byłoby odniesienie się do zarzutów podnoszonych w złożonych skargach.