Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędzia WSA Urszula Wilk (spr.) Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2010 r. sprawy ze skarg D. M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz N. V. & W. C. z siedzibą w Sofii, Bułgaria na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o rejestracji znaku towarowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lipca 2009 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz każdego ze skarżących: D. M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz N. V. & W. C. z siedzibą w Sofii, Bułgaria kwotę po 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. Urząd Patentowy RP utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. umarzającą postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] czerwca 1992 r. o rejestracji znaku towarowego Sophia [...]
Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym.
W dniu 26 września 2007 r. do Urzędu Patentowego wpłynął wniosek D. M. Sp. z o.o. (dalej jako wnioskodawca) o stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu Patentowego z dnia [...] czerwca 1992 r. o rejestracji znaku towarowego Sophia nr [...]. Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się sprowadzaniem do Polski win z terytorium Bułgarii, wśród których znajdują się między innymi wina oznaczone znakiem towarowym Sophia. Współpracujące z wnioskodawcą firmy otrzymały pismo wzywające do zaprzestania naruszeń znaku towarowego SOPHIA [...] oraz do wycofania z rynku polskiego win opatrzonych zastrzeżonym znakiem towarowym. Wnioskodawca wywodził swój interes prawny do złożenia przedmiotowego wniosku z zasady swobody działalności gospodarczej (art. 20 Konstytucji RP) i art. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powołał się też na naruszenie przez uprawnionego do znaku Sophia [...] prawa do wolnego wykonywania działalności gospodarczej, poprzez żądanie zaprzestania dystrybuowania towarów oznaczonych spornym znakiem i wskazał, że konieczność wycofania z obrotu win oznaczonych znakiem Sophia godzi w jego sytuację finansową i jest ograniczeniem wolności wykonywania działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazywał też na wydanie kwestionowanej decyzji o rejestracji znaku towarowego Sophia z rażącym naruszeniem prawa przez skierowanie decyzji do bliżej nieokreślonego podmiotu V., na istnienie którego brak potwierdzenia w aktach sprawy.
W dniu 27 grudnia 2007 r. do Urzędu Patentowego wpłynął drugi wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji o rejestracji znaku Sophia [...]. Wniosek ten złożyła N. V.& W. C.(dalej: wnioskodawczyni, Izba) - bułgarska osoba prawna zrzeszająca producentów oraz przetwórców winogron, wina i produktów wytwarzanych z winogron i wina. Swój interes prawny do występowania z wnioskiem o stwierdzenie nieważności wywodziła z faktu bycia uprawnioną na terytorium Bułgarii do identycznego znaku Sophia. Wnioskodawczyni w twierdziła też, że pozostawienie w mocy znaku [...] ogranicza jej możliwość realizacji jej ustawowych obowiązków zakresie ochrony wspólnych interesów winiarni bułgarskich, znak ten narusza bowiem prawa nabyte tychże winiarni oraz samej wnioskodawczyni w zakresie prawa do klienteli oraz renomy produktu - wina oznaczonego znakiem Sophia. O interesie prawnym Izby miał też stanowić fakt uzależnienia zakończenia postępowania w sprawie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy [...] od losu prawnego znaku [...] stanowiącego przeszkodę rejestracyjną dla znaku Izby.