Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Policji w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Henryka Lewandowska - Kuraszkiewicz Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] października 2008r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2008 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a K.p.a., art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania p. M. P. (dalej: strony, skarżącego) od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] października 2008 r., cofającej pozwolenie na broń palną myśliwską, utrzymano w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu przypomniano, że Komendant Wojewódzki Policji w [...] cofnął stronie pozwolenie na broń palną myśliwską w związku z ustaleniem, iż prawomocnym od dnia [...] marca 2003 r. wyrokiem Sądu Rejonowego dla [...] w [...] IV Wydział Karny z dnia [...] marca 2001 r., sygn. akt [...], została ona uznana za winnego popełnienia przestępstw przeciwko działalności instytucji państwowych i samorządu terytorialnego, tj. z art. 229 § 1 kk. w zw. z art. 12 kk., art. 229 § 3 kk. oraz art. 55 § 1 kks. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i pkt 5 kks. w zw. z art. 65 kk., czyli zatajenia działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek, poprzez którą spowodował uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości w podatku akcyzowym w kwocie ponad [...] min zł i podatku VAT w kwocie ponad [...] tyś. zł, za co został skazany na dwa lata pozbawienia wolności z warunkowym wykonaniem kary na okres próby czterech lat oraz łączną grzywnę w wymiarze 860 stawek dziennych po 150 zł każda.

Organ I instancji wskazując jako podstawę materialno-prawną rozstrzygnięcia art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji uznał zatem, iż w przypadku strony zachodzi uzasadniona obawa, że może ona użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Strona zarzuciła w odwołaniu organowi I instancji naruszenie przepisów ustawy o broni i amunicji oraz prawa procesowego. Wskazała, iż okres próby orzeczony dla niej wyrokiem Sądu Rejonowego dla [...] w [...] IV Wydział Karny z dnia [...] marca 2001 r. zakończył się w dniu [...] marca 2007 r., w czasie którego, jak również po jego zakończeniu, nie popełniła żadnego innego czynu zabronionego i przestrzegała obowiązującego porządku prawnego. Podniosła, iż postępowanie karne o czyny z art. 229 § 1 kk., art. 229 § 3 kk. oraz art. 55 § 1 kks. toczyło się przeciwko niej od 1999 r. i w tamtym okresie nie skutkowało to cofnięciem jej pozwolenia na broń myśliwską, ani przez prokuraturę, ani sąd. Z kolei postępowanie karne o czyn z art. 271 § 1 kk. zostało w 2008 r. prawomocnie umorzone z powodu braku znamion czynu zabronionego. Zanegowała twierdzenie organu I instancji, iż broń palna nie jest zwykłą rzeczą, która ma związek ze sferą bezpieczeństwa publicznego i porządku publicznego (porównuje je do prawa do posiadania uprawnień do kierowania pojazdami), a prawo do niej jest dobrem reglamentowanym, co skutkuje tym, że powinna posiadać je osoba o nieposzlakowanej opinii, która przestrzega porządku prawnego. Strona stoi więc na stanowisku, że organ Policji dokonał nieuzasadnionej wykładni rozszerzającej przepisów ustawy o broni i amunicji, tj. art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6. Zarzuca również, iż organ nie uwzględnił okoliczności, że została ona uniewinniona od zarzutu z art. 271 § 1 kk., a czyny z art. 229 § 1 kk. w zw. z art. 12 kk., art. 229 § 3 kk. oraz art. 55 § 1 kks. w zw. z art. 37 § 1 pkt 1 i pkt 5 kks. w zw. z art. 65 kk. , które popełniła, i za które została skazana, nie należą do przestępstw przeciwko życiu, zdrowiu i mieniu oraz bezpieczeństwu powszechnemu. Podkreśla, iż organ Policji nie wykazał, że należy ona do osób, co do których istnieje uzasadniona obawa użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, jak również nie wykazał bezpośredniego związku pomiędzy popełnionymi przez nią czynami, a jej cechami charakteru oraz dotychczasowym postępowaniem, które mogłoby stworzyć obawę, że użyje broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Wskazała również na - jej zdaniem pominięte okoliczności - długoletnie i zgodne z przepisami ustawy o broni i amunicji dysponowanie bronią palną myśliwską (od 1999 r.) oraz pozytywne opinie w miejscu zamieszkania i środowisku myśliwych. Na tej podstawie wniosła o uchylenie decyzji w całości i umorzenie postępowania.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6313 Cofnięcie zezwolenia na broń
Inne orzeczenia z hasłem:
Broń i materiały wybuchowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji