Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Maria Jagielska (spr.) Asesor WSA Danuta Szydłowska Protokolant Krzysztof Wierzbicki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2007 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w J. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie skażania alkoholu etylowego oddala skargę
P. Spółka Akcyjna, zwana dalej P. lub skarżącą Spółką, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Nr [...] Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2007 r. utrzymującą w mocy poprzednią decyzję tego organu odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2006 r. w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie skażania alkoholu etylowego. Decyzja została wydana w następującym stanie prawnym i faktycznym.
Pismem z dnia [...] września 2005 r. Dyrektor Izby Celnej w [...] poinformował Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej - Minister) jako organ prowadzący rejestr podmiotów gospodarczych wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wyrobu i przetwarzania alkoholu etylowego, o wynikach kontroli przeprowadzonej przez służby kontrolne Izby Celnej w [...] o stwierdzonych nieprawidłowościach dotyczących trybu skażania alkoholu etylowego i sporządzania dokumentacji dotyczącej skażania m.in. w zakładzie prowadzonym przez skarżącą Spółkę. Ujawniono, że naruszono obowiązek:
- dokonywania czynności skażania alkoholu etylowego w obecności co najmniej dwóch pracowników przedsiębiorcy wykonującego skażenie (19 stwierdzonych przypadków na przestrzeni [...].02.2005 r. - [...]. 04. 2005 r.),
- pobrania przez przedsiębiorcę w miejscu skażenia próbek skażonego alkoholu etylowego (4 stwierdzone przypadki w okresie [...].02.2005 r. - [...].04.2005 r.),
- niezachowania 3-miesięcznego okresu przechowywania próbek pobranych z partii skażonego alkoholu etylowego (16 stwierdzonych przypadków w okresie [...].11.2004 r. - [...].01.2005 r.),
- zastosowania wymaganej minimalnej ilości środka skażającego (19 stwierdzonych przypadków w okresie [...].02.2005 r. - [...].04.2005 r. ),
Ponadto, analiza próbek skażonego alkoholu pobieranych przez przedsiębiorcę na przechowanie z każdej partii skażonego alkoholu wykazała mniejszą ilość środka skażającego, niż jego wymagana minimalna wielkość określona w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2003 r. w sprawie środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego (Dz. U. Nr 163, poz. 1582).
W związku z otrzymaną informacją, Minister pismem z dnia [...] października 2005 r. zawiadomił P. o wszczęciu postępowania w sprawie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie skażania alkoholu etylowego, podając podstawę prawną i faktyczną swego działania i wzywając skarżącą Spółkę do złożenia wyjaśnień.
P. poinformował Ministra, iż czynności skażania alkoholu etylowego odbywają się w wytwórni w obecności pracownika Urzędu Celnego, dowodem czego są podpisy na dokumencie WzS wystawianych łącznie z protokołem skażenia. Brak podpisów na niektórych protokołach skażenia jest zwykłym niedopatrzeniem ze strony pracowników magazynu. Niepobranie próbek skażonego alkoholu wynikało z orzeczenia laboratoryjnego, że użyte skażalniki były trudno rozpuszczalne; fakt ten był uzgodniony i akceptowany przez pracownika Urzędu Celnego (UC) uczestniczącego podczas wykonywania procesu skażenia. Fakt niedotrzymania 3-miesięcznego okresu przechowywania próbek związany był z odbiorcami skażonego alkoholu, którzy dokonywali zakupu w odległych terminach. Odbiorcom takim wydawano próbki w ramach zagospodarowania z wyprzedzeniem 1 do 4 dni przed upływem wymaganego terminu przechowania w obecności i po uprzednim uzgodnieniu z pracownikiem UC. Co do nieprawidłowości polegającej na niezastosowaniu minimalnej ilości środka skażającego, to może nie oddawać ona faktycznej ilości tego środka z powodu błędów rachunkowych w wyliczeniach ilości środka skażającego (niewłaściwa metoda zaokrąglania dawki skażalnika przyjęta została tak, jak przy obliczaniu ilości alkoholu etylowego według Wzorcowych Tablic Alkoholometrycznych w temperaturze odniesienia 200 C opracowanych przez Centralny Urząd Miar wyd. 1967 r.). Sposób dawki skażalnika został uzgodniony z pracownikami UC i był przez nich akceptowany poprzez złożenie podpisu na protokołach skażenia. Dla uniknięcia zarzutów niezastosowania minimalnej ilości skażalnika, przyjęto zasadę zaokrąglania środka skażającego zawsze "w górę". Skarżąca Spółka poinformowała Ministra, że pracownicy Magazynu Spirytusu, którzy dopuścili się nieprawidłowości poniosą konsekwencje służbowe.