Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Piotr Borowiecki Protokolant ref. staż. Piotr Niewiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2014 r. sprawy ze skargi L. W. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr 5 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach [...] - [...] marca 2013 r. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego oddala skargę
Komisja Egzaminacyjna Nr 2 do przeprowadzenia egzaminu radcowskiego w 2013 r. z siedzibą w K. uchwałą z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 366 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t. j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.), stwierdziła, że L. W. uzyskał wynik negatywny z egzaminu radcowskiego.
W uzasadnieniu uchwały Komisja wyjaśniła, że po sprawdzeniu testu z pierwszej części egzaminu radcowskiego oraz po dokonaniu oceny każdego z zadań części drugiej do piątej egzaminu zainteresowany otrzymał: z pierwszej części egzaminu - ocenę bardzo dobrą, z drugiej części egzaminu - ocenę dobrą, z trzeciej części egzaminu - ocenę dostateczną, z czwartej części egzaminu - ocenę dostateczną i z piątej części egzaminu - ocenę niedostateczną. Zgodnie z treścią art. 366 ust. 1 ww. ustawy o radcach prawnych, pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego otrzymuje zdający, który z każdej części tego egzaminu otrzymał ocenę pozytywną. Mając na uwadze uzyskane przez zdającego oceny, Komisja Egzaminacyjna ustaliła, że L. W. uzyskał negatywny wynik z egzaminu radcowskiego.
L. W. powyższą uchwałę uczynił przedmiotem odwołania, zarzucając niewłaściwe określenie ocen cząstkowych zadania z zakresu prawa administracyjnego (piąta część egzaminu radcowskiego) na poziomie niedostatecznym, poprzez:
1) ograniczenie oceny właściwości zastosowanych przepisów prawa i umiejętności ich interpretacji jedynie do przepisów prawa wskazanych w opisie istotnych zagadnień do przedmiotowego zadania;
2) brak merytorycznej oceny właściwości faktycznie zastosowanych przepisów prawa i umiejętności ich interpretacji, w szczególności w zakresie zasadności ich zastosowania, ich procesowego skutku w przypadku zasadnego zastosowania oraz spójności z zaproponowanym rozstrzygnięciem problemu;
3) błędne założenie, że rozwiązanie zadania z zakresu prawa administracyjnego, w sposób odmienny od zaproponowanego w opisie istotnych zagadnień, uzasadnia wystawienie negatywnej oceny cząstkowej, wbrew art. 364 ust. 1 i art. 365 ust. 2 ww. ustawy o radcach prawnych, co wynika z uzasadnień ocen cząstkowych niepodejmujących próby oceny zarzutów innych, niż wskazane w opisie istotnych zagadnień, a w konsekwencji nietrafne stwierdzenie o negatywnym wyniku całego egzaminu radcowskiego. Formułując przedstawione zarzuty, zainteresowany wniósł o zmianę negatywnych ocen cząstkowych zadania z zakresu prawa administracyjnego na oceny pozytywne, o uchylenie zaskarżonej uchwały i podjęcie uchwały stwierdzającej pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego.
Komisja Egzaminacyjna II Stopnia Nr 5 przy Ministrze Sprawiedliwości uchwałą z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], mając za podstawę art. 368 ust. 1, 9 i 12 ww. ustawy o radcach prawnych w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267), utrzymała w mocy zaskarżoną uchwałę, nie znajdując przesłanek do uwzględnienia odwołania.
Organ II instancji wskazał, że w myśl art. 365 ust. 2 ww. ustawy o radcach prawnych, oceny rozwiązania każdego z zadań z części drugiej do piątej egzaminu radcowskiego dokonują niezależnie od siebie dwaj egzaminatorzy z dziedzin prawa, których dotyczy praca pisemna, jeden spośród wskazanych przez Ministra Sprawiedliwości, drugi spośród wskazanych przez Krajową Radę Radców Prawnych. Dlatego też w art. 365 ust. 2 ww. ustawy o radcach prawnych zostały jedynie wymienione najważniejsze kryteria oceny prac pisemnych egzaminu, tj.: zachowanie wymogów formalnych, właściwość zastosowanych przepisów prawa i umiejętność ich interpretacji, poprawność rozstrzygnięcia problemu egzaminacyjnego, należyte zabezpieczenie interesu reprezentowanej strony. Przesłanki te mają charakter pojęć niedookreślonych, których indywidualizacja dokonywana jest przez egzaminatorów i komisje podejmujące uchwały w odniesieniu do konkretnego przypadku. Określony w art. 36 ust. 12 ww. ustawy o radcach prawnych zakres upoważnienia dla Ministra Sprawiedliwości do wydania rozporządzenia nie uprawniał do uregulowania w akcie wykonawczym kryteriów ocen zadań pisemnych części od drugiej do piątej. Jednak opis istotnych zagadnień stanowi instrument pomocniczy o charakterze wewnętrznym, który zawiera schemat poprawnego, standardowego rozwiązania, jakie powinien zaproponować profesjonalny pełnomocnik, ułatwia jednocześnie wypracowanie przez egzaminatorów i komisje porównywalnych zasad oceny prac egzaminacyjnych.