Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant st. sekr. sąd. Jadwiga Rytych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2012 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w T., Japonia na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia patentu na wynalazek pt. "Urządzenie do zapisu danych" 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] listopada 2010 r. 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz S. z siedzibą w T., Japonia kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją Urząd Patentowy RP utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] listopada 2010 r. odmawiającą udzielenia patentu na wynalazek pt. "Urządzenie do zapisu danych" zgłoszony przez S. C. - T., J. (skarżącą w niniejszej sprawie).
Decyzja została w wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu [...] listopada 2011 r. skarżąca dokonała zgłoszenia pod pierwotnym tytułem "Urządzenie do zapisu danych" z wnioskiem o udzielenie patentu na objęte zgłoszeniem rozwiązanie.
W zawiadomieniu z dnia [...] października 2009 r., Zgłaszający został poinformowany, że:
1. Przedmiot zgłoszenia P.[...] określony zastrzeżeniami patentowymi nr [...]-[...] nie stanowi wynalazku w kategorii sposobu, gdyż nie przedstawia czynności technicznych w sensie oddziaływania na materię w rozumieniu z
§ 32 ust. 1 pkt 1 cytowanego rozporządzenia (Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 września 2001 r.).
2. Przedmioty zgłoszenia w kategorii urządzenie pt. "urządzenie do zapisywania sygnału danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...], "urządzenie do zapisywania danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...], "urządzenie do zapisywania sygnału danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...],[...]-[...],[...]-[...], "urządzenie do odtwarzania sygnału danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...],[...]-[...], [...], "urządzenie do odtwarzania danych" określone zastrzeżeniami nr [...], [...]-[...], "urządzenie do odtwarzania sygnału danych" określone zastrzeżeniem nr [...], "urządzenie do edycji danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...], "urządzenie do edycji sygnału danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...]nie mogą być uznane za wynalazek, ponieważ nie określają rozwiązania technicznego w kategorii urządzenie w rozumieniu § 32 ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanego rozporządzenia".
3. Przedmioty zgłoszenia określone jako "nośniki zapisu sygnału danych" określone zastrzeżeniami nr [...]-[...]nie mogą być uznane za wynalazek, ponieważ nie określają rozwiązania technicznego w kategorii wytworu w rozumieniu z § 32 ust. 1 pkt 1 w/w rozporządzenia.
W piśmie z dnia [...] lutego 2010 r. skarżąca podtrzymała swoje stanowisko co do techniczności przedłożonych do opatentowania rozwiązań.
Decyzją z dnia [...] listopada 2010 r. Urząd patentowy RP na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. 2003 r., Nr 119, poz. 1117) odmówił udzielenia patentu na wynalazek pt. "Urządzenie do zapisu danych". W uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że na zgłoszone rozwiązanie nie może być udzielony patent ponieważ przedmiot zgłoszenia nie jest rozwiązaniem technicznym. Urząd patentowy odwołując się do w/w zawiadomienia podniósł, iż podtrzymując stanowisko co do techniczności przedłożonych rozwiązań strona pominęła, warunek podstawowy art. 24 p.w.p. tj. ten, że patenty są udzielane na wynalazki przyjmując bezzasadnie za pewnik, że jego rozwiązania wynalazkami są. Tymczasem Urząd, jak podał, nie uznał przedłożonych rozwiązań za wynalazki, przeto atrybuty zdolności patentowej (nowość, poziom wynalazczy, stosowalności) rozwiązań tych nie dotyczą. Zdolność patentowa dotyczy wynalazków, zaś niewynalazki są niepatentowalnymi przedmiotami zgłoszeń, tak jak nie jest istotna nowość/nienowość, przykładowo, programu komputerowego, czy gry, czy metody matematycznej, które nie są uznawane za wynalazki z mocy art. 28 cytowanej ustawy i które z tego powodu nie wchodzą w relacje z pojęciem zdolność patentowa wynalazku.