Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant st. sekr. sąd. Paulina Paczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2012 r. sprawy ze skargi A. D. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach [...] czerwca 2011 r. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego oddala skargę
A. D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach [...]-[...] czerwca 2011 r. z dnia [...] grudnia 2011r. Nr [...] utrzymującą w mocy uchwałę nr [...] z dnia [...] lipca 2011 r. Komisji Egzaminacyjnej Nr [...] do przeprowadzenia egzaminu radcowskiego w 2011 r. z siedzibą w W. (dalej: "Komisja I stopnia") w sprawie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego stwierdzającą uzyskanie przez skarżącą negatywnego wyniku egzaminu radcowskiego.
Powyższa uchwała została wydana na podstawie art. 368 ust. 1,9 i 12 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65, ze. zm.) w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.).
Z uzasadnienia tej uchwały wynika, że zdająca z piątej części egzaminu (prawo administracyjne) uzyskała ocenę niedostateczną. Należy przy tym wskazać, że niedostateczna ocena z pracy z zakresu prawa cywilnego, na skutek odwołania skarżącej została podwyższona przez Komisję II stopnia do oceny dostatecznej.
Powołując się na treść przepisu art. 366 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, który to przepis określa, że pozytywny wynik z egzaminu radcowskiego, otrzymuje zdający, który z każdej części egzaminu radcowskiego otrzymał ocenę pozytywną, Komisja II stopnia wskazała, iż zdająca uzyskała negatywny wynik egzaminu.
W odwołaniu od uchwały Komisji I stopnia skarżąca podniosła, iż sporządzona skarga spełnia wszystkie niezbędne wymogi przewidziane dla tego rodzaju środka procesowego i stanowiła skuteczny środek ochrony interesów reprezentowanej strony postępowania. Temu służyły również sformułowane w niej wnioski dotyczące kierunków rozstrzygnięcia, rozpoznania sprawy w trybie uproszczonym oraz zwrotu kosztów postępowania. Zauważyła również, że odręczne sporządzenie skargi było wynikiem usterki technicznej udostępnionego przez organizatora sprzętu komputerowego, co utrudniło opracowanie skargi i w żaden sposób nie powinno przenosić się na jej ocenę. Odnosząc się do oceny sposobu sformułowania zarzutów skargi wyjaśniła, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych nie ma jednolitego stanowiska, co do momentu w którym należy badać status strony w postępowaniu wznowieniowym, czy już na etapie wniosku o wznowienie postępowania, czy dopiero po formalnym wznowieniu postępowania. Skarżąca zaakcentowała, że ta kwestia w szczególności, jeżeli chodzi o wznowienie postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. może budzić wątpliwości, czego przykładem jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2011 r. sygn. akt II OSK 1158/10 (publik. http://orzeczenia.nsa.gov.pl), został on wydany już po przeprowadzeniu egzaminu radcowskiego jednak w orzeczeniu tym Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił stanowiska jakie zarysowały się w orzecznictwie odnośnie badania w/w/ kwestii. W orzeczeniu tym stwierdzono także, iż nie budzi wątpliwości kwestia, że postanowienie o wznowieniu postępowania jest wyłącznie aktem wszczynającym postępowanie, co do przyczyn wznowienia postępowania (ustalenia czy rzeczywiście występują) i co do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Ocena przyczyn wznowienia postępowania przed wydaniem tego postanowienia jest niedopuszczalna.