Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Protokolant Marcin Just po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwolnienia J. G. komornika sądowego rewiru [...] przy Sądzie Rejonowym w T. od spełnienia obowiązku uzupełnienia wykształcenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...]; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz skarżącego J. G. 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2005 r., J. G. wystąpił z prośbą do Prezesa Sądu Apelacyjnego w G., aby ten w trybie art. 102 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r., nr 167, poz. 1191 ze zm.) wystąpił z wnioskiem do Ministra Sprawiedliwości o zwolnienie ze spełnienia obowiązku wynikającego z art. 102 ust. 1 ww. ustawy. W uzasadnieniu wniosku powołał się na swą trudną sytuację rodzinną oraz fakt, iż praca zawodowa absorbuje jego czas w znacznym zakresie. Wskazując na te dwie przesłanki łącznie, przyznał że nie był w stanie uzupełnić wymaganego wykształcenia.
Na skutek złożonego wniosku, Prezes Sądu Apelacyjnego w G., pismem z dnia [...] października 2005 r., wystąpił do Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem o zwolnienie J. G. Komornika Sądowego Rewiru [...] Sądu Rejonowego w T., z obowiązku wynikającego z art. 102 ust. 1 wyżej powoływanej ustawy. W uzasadnieniu wskazał, iż J. G. szczegółowo i wyczerpująco opisał swoją sytuację rodzinną, zakres obowiązków zawodowych i ich czasochłonność. Według wnioskującego opisane stany faktyczne miały istotny wpływ na uchybienie obowiązkowi uzupełnienia wykształcenia i zasługują na uwzględnienie.
W celu ustalenia stanu faktycznego i okoliczności sprawy, Minister Sprawiedliwości wystąpił m.in. do Przewodniczącej Rady Izby Komorniczej w G. o nadesłanie opinii dotyczącej komornika J. G. Pismem z dnia [...] listopada 2005 r., Rada Izby Komorniczej w G. poiformowała Ministra, iż orzeczeniem z dnia [...] marca 2004 r., Komisja Dyscyplinarna uznała opiniowanego winnym naruszenia art. 8 ust. 4 ustawy o komornikach i egzekucji oraz ukarała karą upomnienia. Do akt sprawy wpłynęło również szereg protokołów kontroli, sprawozdań i dokumentów stanowiących opinie o J. G.
Na podstawie zebranego materiału w sprawie, decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r., Minister Sprawiedliwości odmówił zwolnienia J. G. Komornika Sądowego Rewiru [...] przy Sądzie Rejonowym w T., od spełnienia obowiązku, o którym mowa w art. 102 ust. 1 w zw. art. 10 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż niewątpliwie J.G. w chwili powołania tj. [...] lutego 1998 roku nie ukończył 35 roku życia, jego praca była oceniona pozytywnie zarówno przez Prezesa Sądu Rejonowego w T. jak i Prezesa Sądu Okręgowego w T., zauważając jednocześnie, że prawomocnym orzeczeniem z dnia [...] marca 2004 r., został ukarany przez Komisję Dyscyplinarną przy Krajowej Radzie Komorniczej karą upomnienia. Podstawą orzeczenia było wykazanie, że w 2003 r. rażąco i wielokrotnie naruszył art. 8 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji przez to, że na wniosek wierzycieli prowadził egzekucję na obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w G., mimo że w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji zaległość przekraczała znacznie 6 miesięcy.
Organ podkreślił, że celem art. 102 ustawy jest zakreślenie komornikom nie posiadającym wyższego wykształcenia prawniczego i administracyjnego, terminu na uzupełnienie kwalifikacji. Przyjęty 10 - letni okres do dokonania powyższego obowiązku był bezwzględnie wystarczający. Jednak J. G. w ogóle nie podjął się realizacji tego obowiązku, uzasadniając to nadmiarem pracy zawodowej oraz problemami rodzinnymi.