Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Geodety Kraju w przedmiocie udzielenia nagany dla osoby posiadającej uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant ref. staż. Agata Próchniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2014 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia nagany dla osoby posiadającej uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/14

Główny Geodeta Kraju decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3 k.p.a., art. 46 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), po ponownym rozpoznaniu sprawy utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] udzielającą M. W. (skarżącej w niniejszej sprawie) kary nagany z wpisaniem do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia zawodowe.

Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego pismem z dnia [...] listopada 2007 r. wystąpił do Głównego Geodety Kraju z wnioskiem o zastosowanie wobec M. W. - geodety uprawnionego do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii (świadectwo uprawnień zawodowych nr [...]), sankcji dyscyplinarnych.

Po analizie skarg B. O., w których zarzucono w szczególności M. W. bezprawne przesunięcie granicy nieruchomości sąsiednich podczas wykonywania podziału nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...], położoną we wsi [...] gm. [...],[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wszczął postępowanie wyjaśniające, mające na celu zbadanie, czy geodeta uprawniony M. W. z należytą starannością, zgodnie z przepisami prawa i standardami technicznymi obowiązującymi w geodezji i kartografii, a także ze stanem wiedzy w tym zakresie wykonywała prace geodezyjne i kartograficzne związane z przedmiotową sprawą.

Ze zgromadzonej w trakcie postępowania dokumentacji technicznej dotyczącej opracowań geodezyjnych wynika, że na rozpatrywanym terenie założona w 1965 roku ewidencja gruntów nie umożliwiała jednoznacznego określenia granic poszczególnych nieruchomości.

Ponadto w obszarze objętym opracowaniem zaewidencjonowany został operat jednostkowy, dotyczący podziału nieruchomości sąsiedniej, stanowiącej wówczas działkę ewidencyjną nr [...], dla której granice użytkowania przyjęto do podziału jako granice własności i na bazie tak opracowanej dokumentacji została założona Księga Wieczysta.

M. W. wykonując podział nieruchomości stanowiącej dz. ew. nr [...] stwierdziła niezgodność granicy opisanej w operacie jednostkowym [...] z danymi wykazanymi w ewidencji gruntów, polegającą na błędnym przyjęciu granicy do podziału działki [...]. Pomimo błędnych danych wyjściowych kontynuowała prace, wykonując czynności ustalenia granic działki w ramach bieżącego opracowania, bez uwzględnienia obowiązujących przepisów prawnych wynikających z ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, jak też z rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1999 r. Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Dz. U. nr 45 poz. 453). Czynności ustalenia granic działki należało dokonać w odrębnym postępowaniu rozgraniczeniowym tym bardziej, że przyjęte w opracowaniu podziału przez M. W. granice działki [...] wchodziły w zasięg użytkowania (z niewłaściwie uznanymi na skutek opracowania [...] granicami własności) działek [...] i [...].

Strona 1/14