Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Zalewski Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z [...] września 2013 r. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej Przewodniczący KRRiT) utrzymał w mocy własną decyzję z [...] maja 2013 r., na podstawie której udzielił M. Sp. z o.o. dalej "skarżąca" z siedzibą w W. koncesji na kolejny okres, po wygaśnięciu koncesji nr [...] z [...] października 2004 r. udzielonej na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "[...]". Jako podstawę organ podał art. 33 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r., nr 43, poz. 226 ze zm.), dalej u.r.t. oraz art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a.
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu [...] października 2004 r. skarżącej udzielono koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "[...]", na okres dziesięciu lat - tj. od [...] października 2004 r. do [...] października 2014 r.
W sierpniu 2012 r. skarżąca zgłosiła do Przewodniczącego KRRiT wniosek o udzielenie jej koncesji na kolejny okres dziesięciu lat, podając za podstawę art. 35a ust. 1 u.r.t. oraz § 13 w zw. z § 1 pkt 1 lit. g rozporządzenia Krajowej rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 stycznia 2007 r. Wraz z wnioskiem skarżąca uiściła 616 złotych tytułem opłaty za wnioskowaną koncesję.
Decyzją z [...] maja 2013 r. Przewodniczący udzielił skarżącej koncesji na kolejny okres, tj. od [...] października 2014 r. do [...] października 2024 r. i w pkt III tego rozstrzygnięcia ustalił opłatę w wysokości 10 tys. złotych.
Skarżąca w terminie wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz o uchylenie pkt III ww. decyzji z [...] maja 2013 r., a następnie ustalenie opłaty w wysokości 616 złotych.
Zarzuciła, że decyzja ta jest wadliwa ze względu na niezastosowanie przepisów o opłacie skarbowej i błędne zastosowanie nowych przepisów o opłatach za udzielenie koncesji, tj. art. 40 u.r.t. w obecnym brzmieniu oraz przepisów rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 grudnia 2012 r. w sprawie wysokości opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych oraz sposobu ich wyliczenia (Dz. U. poz. 1370), dalej rozporządzenie z 4 grudnia 2012 r.
Podnosiła, że organ obowiązuje przepis art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. nr 173, poz. 1807 ze zm.), dalej u.s.d.g. w związku z upływem terminu na rozpatrzenie jej wniosku.
Nadto podniosła, że w tej sprawie winien mieć zastosowanie stan prawy z dnia złożenia wniosku.
Rozpoznając ponownie sprawę Przewodniczący na wstępie uzasadnienia skarżonej decyzji wyjaśnił, iż zgodnie art. 40b u.r.t. do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy, o której mowa w art. 33 u.r.t., stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Również art. 4 pkt 11 i pkt 27 u.r.t. odsyłają do konkretnie wskazanych uregulowań owej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. I tak zgodnie z art. 52 ust. 2 u.s.d.g. w postępowaniu o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych organ koncesyjny zarządza przetarg jeżeli w wyniku dokonania oceny wniosków w trybie art. 36 u.r.t. liczba przedsiębiorców pozostaje większa niż liczba koncesji.