Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.) Sędzia WSA Jacek Fronczyk Protokolant ref. staż. Agata Próchniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2014 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego na kolejny okres oddala skargę do uzasadnienia zgłoszono zdanie odrębne
Zaskarżoną decyzją z [...] września 2013 r. Nr [...] Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej jako: "Przewodniczący KRRiT"), na podstawie art. 33 ust. 2 i 3 ustawy z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226 ze zm., dalej jako: "u.r.t.") oraz art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku T. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako: "strona" lub "skarżąca" - utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] maja
2013 r. Nr [...] w sprawie udzielenia stronie koncesji na kolejny okres, po wygaśnięciu koncesji Nr [...] z 1[...] 9 maja 2008 r. udzielonej na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "[...]".
Strona wystąpiła do Przewodniczącego KRRiT o udzielenie w trybie określonym w art. 35a u.r.t. koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "[...]". Decyzją z [...] maja 2013 r. Przewodniczący KRRiT udzielił stronie koncesji na kolejny okres, po wygaśnięciu koncesji z [...] maja 2008 r., Nr [...]. Jednocześnie stwierdził, że koncesja obowiązuje od [...] maja 2018 r. i wygasa z dniem [...] maja 2028 r. oraz ustalił opłatę za udzielenie koncesji w wysokości 10.000 złotych.
Strona złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wnosząc o uchylenie pkt III decyzji oraz ustalenie opłaty za udzielenie koncesji w wysokości 616 zł. Stwierdziła, że Przewodniczący KRRiT jest związany regulacją określoną w art. 11 ust. 9 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 ze zm., dalej jako: "u.s.d.g.") oraz ustawą o opłacie skarbowej.
Rozpoznając ponownie niniejszą sprawę - Przewodniczący KRRiT na wstępie przytoczył treść art. 40b oraz art. 4 pkt 11 i 27 u.r.t., które zawierają odesłanie do konkretnych uregulowań u.s.d.g. Wskazał także na brzmienie art. 52 ust. 2 u.s.d.g. który stanowi, że w postępowaniu o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych organ koncesyjny zarządza przetarg, jeżeli w wyniku dokonania oceny wniosków w trybie art. 36 u.r.t.- liczba przedsiębiorców pozostaje większa niż liczba koncesji.
Wyraził pogląd, że jest zobowiązany do stosowania konkretnych przepisów u.s.d.g. tylko w takim zakresie, w jakim u.r.t. odsyła do u.s.g.d. lub odwrotnie, a gdyby w stosunku do postępowania koncesyjnego miała zastosowanie cała u.s.d.g. - ustawodawca nie odsyłałby w ustawie u.r.t. do poszczególnych przepisów u.s.d.g. Na poparcie swojego stanowiska powołał wyrok NSA z 11 października 2012 r., sygn. akt II GSK 1088/11 oraz postanowienia WSA w Warszawie z 3 lipca 2013 r., sygn. akt VI SAB/Wa 55/13, VI SAB/Wa 85/13 i VI SAB/Wa 100/13 oraz z 5 lipca 2013 r., sygn. akt VI SAB/Wa 90/13, VI SAB /Wa 45/13 i VI SAB/Wa 60/13, VI SAB/Wa 75/13.
Podkreślił, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 19 lipca 2011 r. (P 9/09) stwierdził, że: "w wypadku działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu - o ile przepisy ustaw odrębnych nie stanowią inaczej - za udzielenie lub zmianę koncesji zgodnie z art. 62 ust. 1 u.s.d.g. pobierana jest opłata skarbowa, której wysokość jest uregulowana w załączniku do ustawy o opłacie skarbowej. Działalność polegająca na rozpowszechnianiu programów radiowych i telewizyjnych ma jednak w tym zakresie odrębne uregulowania zawarte w ustawie o radiofonii i telewizji. Podstawą prawną obowiązku uiszczenia opłaty za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych jest art. 40 ust. 1 u.r.t.".