Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.) Protokolant ref. staż. Agata Próchniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2014 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego oraz ustalenia opłaty oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej jako: "Przewodniczący KRRiT"), na podstawie art. 33 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. nr 43, poz. 226 ze zm., dalej jako: "u.r.t.") oraz art. 104 i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpatrzeniu wniosku T. sp. z o.o. z siedzibą w W.(dalej jako: "strona" lub "skarżąca" - utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] maja 2013 r. w sprawie udzielenia stronie koncesji na kolejny okres, po wygaśnięciu koncesji z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] udzielonej na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą "[...]".
Z akt sprawy wynika, że strona uzyskała w dniu [...] maja 2013 r. koncesję nr [...] na rozpowszechnianie w sposób rozsiewczy satelitarny programu telewizyjnego pod nazwą "[...]", bowiem w dniu [...] sierpnia 2012 r. wystąpiła o udzielenie w trybie określonym w art. 35a u.r.t. koncesji na kolejny okres na rozpowszechnianie ww. programu.
Przewodniczący KRRiT uzasadnił uwzględnienie ww. wniosku na podstawie art. 33 ust. 2 i 3, art. 35a, art. 37 ust. 1-3 oraz art. 40 ust. 1 i ust. 3 pkt 2 u.r.t., w związku z art. 104 K.p.a. Wskazał, że w pkt 1 udzielił stronie koncesji na kolejny okres, po wygaśnięciu koncesji z dnia [...] lipca 2004 r., nr [...], udzielonej na rozpowszechnianie ww. programu, w pkt 2 stwierdził, że koncesja obowiązuje od dnia [...] lipca 2014 r. i wygasa z dniem [...] lipca 2024 r., a w pkt 3 ustalił opłatę za udzielenie koncesji w wysokości 10.000 złotych.
Strona złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wnosząc o uchylenie pkt III decyzji oraz ustalenie opłaty za udzielenie koncesji w wysokości 616 zł. Stwierdziła, że Przewodniczący KRRiT jest związany regulacją określoną w art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm., dalej jako: "u.s.d.g.") oraz ustawą o opłacie skarbowej.
Rozpoznając ponownie niniejszą sprawę - Przewodniczący KRRiT na wstępie przytoczył treść art. 40b oraz art. 4 pkt 11 i 27 u.r.t., które zawierają odesłanie do konkretnych uregulowań u.s.d.g. Wskazał także na brzmienie art. 52 ust. 2 u.s.d.g. który stanowi, że w postępowaniu o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych organ koncesyjny zarządza przetarg, jeżeli w wyniku dokonania oceny wniosków w trybie art. 36 u.r.t.- liczba przedsiębiorców pozostaje większa niż liczba koncesji.
Wyraził pogląd, że jest zobowiązany do stosowania konkretnych przepisów u.s.d.g. tylko w takim zakresie, w jakim u.r.t. odsyła do u.s.g.d. lub odwrotnie, a gdyby w stosunku do postępowania koncesyjnego miała zastosowanie cała u.s.d.g. - ustawodawca nie odsyłałby w ustawie u.r.t. do poszczególnych przepisów u.s.d.g. Na poparcie swojego stanowiska powołał wyrok NSA z dnia 11 października 2012 r. o sygn. akt: II GSK 1088/11 oraz postanowienia WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2013 r. o sygn. akt VI SAB/Wa 55/13, VI SAB/Wa 85/13 i VI SAB/Wa 100/13 oraz z dnia 5 lipca 2013 r. sygn. akt VI SAB/Wa 90/13, VI SAB /Wa 45/13 i VI SAB/Wa 60/13.