Sprawa ze skargi na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.) Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w T. na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę w całości

Inne orzeczenia o symbolu:
6379 Inne o symbolu podstawowym 637
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komisja Nadzoru Finansowego
Uzasadnienie strona 1/8

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] października 2015 r., nr [...] Komisja Nadzoru Finansowego (dalej: "KNF") - działając na podstawie art. 134 w związku z art. 141 § 1 i 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej: "k.p.a.") oraz art. 11 ust. 1 i 5 oraz art. 12 ust. 1 ustawy dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 614), a także § 1 pkt 1 Uchwały nr [...] Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] stycznia 2012 r. w sprawie udzielenia Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego i Zastępcom Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego upoważnienia do podejmowania działań w zakresie właściwości Komisji Nadzoru Finansowego oraz do udzielenia dalszych pełnomocnictw, po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy "P." z siedzibą w [...] (dalej: "P", "skarżąca") z dnia [...] sierpnia 2015 r. dotyczącego zawieszenia postępowania w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w P. do czasu wydania indywidualnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330 z późn.zm., dalej ustawa o rachunkowości) przez Ministra Finansów - stwierdziła niedopuszczalność wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Dnia 14 sierpnia 2013 r. Komisja Nadzoru Finansowego wszczęła postępowanie w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w P.

Pismem z dnia 2 lipca 2015 r. P. złożyła wniosek o zawieszenie postępowania w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w Kasie do czasu wydania indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o rachunkowości przez Ministra Finansów.

KNF postanowieniem z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] odmówiła zawieszenia postepowania w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w P.

P. pismem z dnia 10 sierpnia 2015 r. złożyła zażalenie na postanowienie w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie ustanowienia zarządcy komisarycznego w P. P. wskazała, że zgodnie z art. 101 § 3 k.p.a., na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania służy stronie zażalenie. Zdaniem strony regulacja ta wskazuje na przedmiot zażalenia, którym jest "postanowienie: o zawieszeniu postępowania; o odmowie zawieszenia postępowania; o podjęciu zawieszonego postępowania; o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania". Co za tym idzie, formuła "postanowienia w sprawie zawieszenia" ma charakter zbiorczy i jej zakres nie może być ograniczony jedynie do postanowienia "o zawieszeniu postępowania". KNF nie ma więc racji odmawiając Kasie prawa do wniesienia środka zaskarżenia. Strona wskazała również, że zgodnie z art. 124 § 2 k.p.a., postanowienie powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli służy na nie zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego oraz gdy wydane zostało na skutek zażalenia na postanowienie oraz, że skarżone postanowienie zostało takiego uzasadnienia pozbawione. Jednocześnie organ uchybił tym samym obowiązkom wynikającym z art. 8 i 11 k.p.a. Kasa zarzuciła również Komisji, iż nie wskazała osób, które brały udział w wydaniu tego postanowienia, wobec czego KNF rażąco naruszała art. 124 § 1 k.p.a., jako, iż postanowienie powinno zawierać oznaczenie organu administracji publicznej, jak i powinno być podpisane przez wszystkich członków organu. KNF jest organem kolegialnym i zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej 4 osób wchodzących w jej skład, w tym Przewodniczącego Komisji lub jego Zastępcy. Strona w konkluzji do powyższych argumentów zażądała uchylenia postanowienia.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6379 Inne o symbolu podstawowym 637
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komisja Nadzoru Finansowego