Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.) Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant Anna Mruk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską oddala skargę
T. S. wniósł skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] października 2006 r. Nr [...] utrzymującą w mocy uchwałę Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w L. z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...].
Z przedstawionych przez organ akt administracyjnych wynika, iż skarżący pismem z dnia [...] maja 2006 r. zwrócił się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w L. o dopuszczenie go do egzaminu konkursowego na aplikację radcowską przeprowadzanego w okręgu tej Izby w 2006 r.
Egzamin został przeprowadzony w dniu [...] lipca 2006 r.
Jak wynika z uchwały Komisji Egzaminacyjnej ds. aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w L. nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r. w sprawie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską skarżący osiągnął liczbę 188 punktów. Z uwagi na powyższe, Komisja na podstawie art. 339 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.) ustaliła, iż T. S. uzyskał negatywny wynik z egzaminu na aplikację radcowską.
T. S. wniósł odwołanie od tej uchwały do Ministra Sprawiedliwości.
W uzasadnieniu odwołania stwierdził, iż w jego ocenie, wbrew ustaleniom Komisji, udzielił prawidłowej odpowiedzi na pytania testu nr 63, 71, 76, 109, 112, 202, 209, a więc zdobył co najmniej 190 punktów i w związku z tym wynik testu jest pozytywny.
Skarżący przedstawił szczegółową analizę pytań na które, według niego, udzielił prawidłowych odpowiedzi.
Odnośnie pytania nr 63 o treści : "Postanowienia wzorca umowy zawartej z konsumentem sformułowane w sposób niezrozumiały:
A. są nieważne,
B. wiążą konsumenta,
C. tłumaczy się na korzyść konsumenta." stwierdził, iż w jego przekonaniu pytanie to jest nieprecyzyjne i narusza metodologię określoną w art. 339 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, zgodnie z którą z trzech propozycji odpowiedzi tylko jedna jest prawidłowa.
Według skarżącego nastąpiła błędna konwersja normy prawnej zawartej w art. 385 § 2 Kodeksu cywilnego na to pytanie testowe, albowiem art. 385 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że "Wzorzec umowy powinien być sformułowany jednoznacznie i w sposób zrozumiały. Postanowienia niejednoznaczne tłumaczy się na korzyść konsumenta.". Użyte w pytaniu 63 pojęcie "niezrozumiałych postanowień umowy" jest natomiast zdecydowanie dalej idące od "postanowień niejednoznacznych". Przy "niejednoznacznych postanowieniach" ich adresat ma wątpliwości odnośnie ich właściwego interpretowania, natomiast "postanowienia niezrozumiałe" nie pozostawiają adresatowi nawet możliwości ich błędnej interpretacji. Ponadto ważność czy nieważność postanowień wzorca umowy jest kwestią odrębną od interpretacji, dodatkowo jest ona niezależna od sposobu sformułowania danego postanowienia. W związku z powyższym skarżący stwierdził, iż w jego przekonaniu odpowiedzią właściwą w tym przypadku będzie odpowiedź A "są nieważne", a nie wskazana według klucza odpowiedź C.