Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas (spr.) Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2017 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rejestracji 17 odbiorników radiofonicznych i ustalenia opłaty za ich używanie oddala skargę
Minister Administracji i Cyfryzacji (obecnie Minister Infrastruktury i Budownictwa) decyzją z dnia [...] września 2015 r. działając na podstawie art. 5 ust. 1 i 3 oraz art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1204) dalej także u.o.a. oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, z późn. zm. dalej K.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] sierpnia 2015 r. Pani M. P. (dalej skarżąca, strona) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą [...] M. P. z głównym miejscem wykonywania działalności pod adresem [...] lok. [...] w miejscowości [...], od decyzji z dnia [...] lipca 2015 r. Nr [...] wydanej przez Dyrektora Centrum Obsługi Finansowej Poczty Polskiej S.A. nakazującej rejestrację 17 odbiorników radiofonicznych oraz ustalającej opłatę za używanie 17 niezarejestrowanych odbiorników radiofonicznych w kwocie 3315,00 zł utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano między innymi, że:
W dniu [...] maja 2015 r. przeprowadzona została kontrola wykonania obowiązku rejestracji odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych w lokalu przy ul. [...] w miejscowości [...] zajmowanym na potrzeby prowadzonej przez Panią M. P. działalności gospodarczej pod firmą [...] M. P. z głównym miejscem wykonywania działalności pod adresem [...] lok. [...] w miejscowości [...]. Kontrola została przeprowadzona w obecności pracowników: Pana D. F. i Pani K. J.. W trakcie przeprowadzonej kontroli ujawniono 17 odbiorników radiofonicznych w samochodach służbowych. Do każdego odbiornika doprowadzona była wbudowana antena radiowa. Stwierdzono, że odbiorniki w ilości 17 szt. są w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu. Stwierdzony okres używania odbiorników w autach wynosi od stycznia 2015 r. i został ustalony na podstawie ustnego oświadczenia
F. D.. W protokole odnotowano, iż: przeprowadzono rozmowę telefoniczną z właścicielem P. M. P. pod nr tel. [...], która przekazała telefon mężowi zajmującemu się transportem Panu P. T., który oświadczył, że firma posiada siedemnaście samochodów wyposażonych w radia. Pan P. nie miała wiedzy czy odbiorniki są zarejestrowane, oświadczył, że po zapoznaniu się z ustawą, jeśli zajdzie taka potrzeba radia zarejestruje. Rozmowę przeprowadziła kontroler B. T. o godz. 12.58. Protokół został bez zastrzeżeń podpisany przez kontrolerów i Pana D. F. i Panią K. J..
Do protokołu załączono oświadczenie Pana D. F., opatrzone datą [...] maja 2015 r., z którego wynikało, iż 17 odbiorników radiofonicznych w samochodach służbowych należących do strony jest w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu. Uruchomienie tych odbiorników, w celu stwierdzenia technicznej możliwości dostosowania do odbioru programu nie jest możliwe z uwagi na fakt, że samochody znajdowały się w trasie.
Pismem z dnia [...] czerwca 2015 r. pełnomocnik Strony wskazał, iż pojazdy użytkowane przez Stronę zostały fabrycznie wyposażone w odbiorniki radiofoniczne, i we wszystkich 17 pojazdach w pierwszych dniach użytkowania dokonano demontażu anteny co uniemożliwia odbiór programów radiowych. Radia wykorzystywane są jedynie do celów szkoleniowych oraz do odtwarzania prywatnych plików kierowców. Zainstalowane w pojazdach radia nie są odbiornikami radiofonicznymi w rozumieniu ustawy o opłatach abonamentowych i nie podlegają obowiązkowi rejestracji. Mąż Strony w dniu kontroli potwierdził jedynie obecność radia w potocznym rozumieniu, nie wskazywał natomiast czy są one sprawne. Oświadczenie Pana D. F. nie może stanowić dowodu przeciwnego w sprawie a do jego obowiązków nie należy zajmowanie się flotą zainteresowanej.