Natomiast na gruncie ustawy Prawo dewizowe osoba, która ukończyła odpowiedni kurs lub odbyła stosowną praktykę w banku, potwierdzone właściwymi zaświadczeniami, o którym mowa w art. 13 ust. 2 powołanej ustawy, nie może być traktowana jako osoba wymagająca odbycia praktyki w kantorze; przeciwnie, obecność osoby o takich kwalifikacjach w kantorze pozwala domniemywać, że osoba ta jest w tym kantorze zatrudniona - niezależnie od charakteru tego zatrudnienia (umowa o pracę, umowa zlecenia, inna umowa cywilnoprawna, itp.). Jest to domniemanie faktyczne, którego wzruszenie (np. poprzez wykazanie, że osoba ta była klientem) obciąża przedsiębiorcę prowadzącego działalność kantorową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Protokolant st. ref. Paulina Stylińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego w W. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie wykonywania działalności kantorowej oraz wykreślenia wpisu z rejestru działalności kantorowej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. Prezes Narodowego Banku Polskiego (dalej Prezes NBP), po rozpoznaniu wniosku A. Ł. (przedsiębiorcy, strony, skarżącego) o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją własną z dnia [...] czerwca 2013 r., dotyczącą zakazu wykonywania działalności kantorowej oraz wykreślenia z rejestru działalności kantorowej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Wydając wspomnianą decyzję Prezes NBP działał na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 826) oraz art. 127 § 3 w zw. z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej K.p.a.).
Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniach [...] i [...] kwietnia 2013 r. została przeprowadzona kontrola przez pracowników Wydziału Statystyczno-Dewizowego NBP przedsiębiorcy A. Ł. (dalej skarżący), prowadzącego na podstawie wpisu z dnia [...] października 2012 r., Nr [...], działalność kantorową. Kontrola obejmowała m.in. wykonywanie działalności polegającej na kupnie i sprzedaży walut obcych w lokalu mieszczącym się w N.
W czerwcu 2013 r. Prezes NBP wszczął z urzędu postępowanie wobec skarżącego w przedmiocie zakazu wykonywania działalności kantorowej oraz wykreślenia wpisu przedsiębiorcy z rejestru działalności kantorowej. W ocenie organu, rażąco naruszono art. 13 ust. 1 Prawa dewizowego z uwagi na dopuszczenie do czynności bezpośrednio związanych z wykonywaniem działalności kantorowej przez kasjera M. Ł., skazanego prawomocnie na podstawie art. 83 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2013 r. poz. 186) za przestępstwo skarbowe.
W odpowiedzi na powyższe zawiadomienie skarżący wskazał, że M. Ł. miał być pracownikiem jego firmy, został skierowany na kurs walutowy i przechodził kurs obsługi urządzeń w kantorze. Wszystkie czynności dokonywał pod ścisłym nadzorem właściciela kantoru. Nie został jednakże zatrudniony, bowiem nie przedstawił zaświadczenia o niekaralności.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Prezes NBP działając na podstawie art. 16 ust. 1 Prawa dewizowego w zw. z art. 71 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672) zakazał skarżącemu wykonywania działalności kantorowej, na podstawie art. 71 ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wykreślił skarżącego z rejestru działalności kantorowej. Organ wyjaśnił, że w toku kontroli nie zostało okazane zaświadczenie o niekaralności kasjera M. Ł. Z uzyskanego przez NBP zaświadczenia z Krajowego Rejestru Karnego wynika, że ww. kasjer został prawomocnie skazany przez Sąd Rejonowy w N. za przestępstwo skarbowe określone w art. 83 § 1 k.k.s. Organ powołał się na treść art. 13 Prawa dewizowego, zgodnie z którym czynności bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności kantorowej mogą być wykonywane tylko przez osoby, które nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Prezes NBP podał, że M. Ł. oraz A. T. byli osobami zatrudnionymi na stanowisku kasjera walutowego w kantorze i wykonywali czynności związane z działalnością kantorową. W ocenie organu, skarżący zatrudniając M. Ł. na stanowisku kasjera walutowego naruszył przepis art. 13 ust. 1 Prawa dewizowego.