Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dziedzic-Chojnacka (spr.) Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Jendrzejewska Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant st. ref. Renata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi S. S. oraz K. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego z dnia [...] października 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie solidarnie na rzecz skarżących S. S. oraz K. S. kwotę 2200 (słownie: dwa tysiące dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/10

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] ("organ" lub "DIAS") z [...] grudnia 2020 r., skierowana do [...] S.C. K. S., S. S. ("spółka" lub "strona"). Skarżoną decyzją organ, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1, art. 13 § 1 pkt 2 lit a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm., dalej: "Op"), art. 22 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 4 pkt 1 lit. f, art. 26 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 859, dalej: "ustawa SENT"), po rozpatrzenia odwołania z 27 listopada 2019r. od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] ("N[...]UC-S" lub "organ I instancji") z [...] października 2019 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 10 000 zł w związku z niewykonaniem obowiązku uzupełnienia zgłoszenia [...] przed rozpoczęciem przewozu towaru o numer zezwolenia, zaświadczenia lub licencji, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu skarżonej decyzji organ wskazał, że w dniu 23 czerwca 2018 r. w miejscowości [...] funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej przeprowadzili kontrolę środka przewozowego o nr rej. [...]. Ustalono, że powyższym środkiem transportu przewożono olej napędowy (kod CN 2710) w ilości 324 000 dm3. Jak wskazał DIAS, "przewoźnikiem towaru była firma [...] S.C, K. S., S. S.".

W wyniku kontroli zgłoszenia [...] stwierdzono brak uzupełnienia przez przewoźnika danych określonych w art. 5 ust. 4 pkt 1 lit. f ustawy SENT, czyli brak numeru zezwolenia, zaświadczenia lub licencji. Jednocześnie kierujący okazał kontrolującym Wypis nr [...] z zaświadczenia nr [...] na przewozy drogowe na potrzeby własne wystawiony na: K. S., S. S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą [...] S.C. K. S., S. S..

Z przeprowadzonej kontroli sporządzono protokół nr [...] z [...] czerwca 2018r., który został podpisany przez kierującego bez zgłoszenia uwag.

Postanowieniem z [...] marca 2019 r. N[...]UC-S wszczął z urzędu wobec spółki postępowanie w przedmiocie nałożenia na przewoźnika kary pieniężnej.

Strona nadesłała pismo z 23 kwietnia 2019 r., w którym wyjaśniła m.in., że w jej ocenie odstąpienie od nałożenia kary jest całkowicie uzasadnione, albowiem nie doszło do żadnego uszczuplenia podatkowego, jak również nie doszło do formalnego naruszenia ustawy SENT, a sam przewóz towaru, który był już własnością firmy, nie wymagał wystawienia dokumentu SENT w oparciu o art. 7 ustawy, w związku z czym postępowanie w przedmiocie nałożenia kary jest całkowicie bezprzedmiotowe. Strona poinformowała ponadto, że prowadzona działalność gospodarcza ma charakter lokalny. Jej głównym zakresem jest sprzedaż paliw na prowadzonych przez stronę stacjach paliw, których zasięg ma charakter lokalny. Głównym odbiorcą usług oferowanych przez stronę są klienci indywidualni (konsumenci), a sprzedaż ma charakter detaliczny. Na rynku właściwym geograficznie dla prowadzonego przedsiębiorstwa istnieje wiele konkurencyjnych przedsięwzięć, w postaci stacji paliw prowadzących sprzedaż detaliczną na rzecz konsumentów. Są to zarówno sprzedawcy lokalni, jak również duże koncerny paliwowe. Prowadzone przedsiębiorstwo nie posiada żadnych powiązań z kapitałem zagranicznym, zarówno kapitałowych jak i osobowych. W ocenie strony w niniejszej sprawie zachodzi ważny interes indywidualny przewoźnika, który uzasadnia odstąpienie od wymierzenia mu kary pieniężnej. W związku z coraz trudniejszym rynkiem przewozu towarów, wynikającym z konieczności wdrażania nowych procedur technologicznych, jak również rosnących kosztach pracy kierowców, a także spadkiem popytu na zamówienia, dodatkowe obciążenia fiskalne w postaci kary pieniężnej może spowodować konieczność zlikwidowana stanowiska pracy w przedsiębiorstwie prowadzonym przez stronę. Ewentualna konieczność zakończenia współpracy z jednym z pracowników uzasadnia istnienie ważnego interesu publicznego w odstąpienie od wymierzenia kary.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej