Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.) Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Protokolant sekr. sąd. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2014 r. spraw ze skarg I. w W. oraz P.S. A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy o transporcie kolejowym oddala skargi
W dniu w dniu [...] grudnia 2011 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego na podstawie art. 61 § 1 i § 4 k.p.a. w związku z art. 13 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. ((Dz. U. 2007 r. Nr 16, poz. 94 ze zm., zwanej dalej "ustawą o transporcie kolejowym") o transporcie kolejowym, wszczął z urzędu postępowanie administracyjne wobec P. S.A. w sprawie zapewnienia przewoźnikom kolejowym niedyskryminującego dostępu do infrastruktury kolejowej, o czym poinformował spółkę.
Do akt postępowania zostały dołączone pisma przewoźników dotyczące przekazania informacji na temat występowania przypadków utrudniania lub ograniczania ze strony zarządców dostępu do infrastruktury punktowej.
W piśmie z dnia [...] lutego 2012 r. Z. wystąpił na podstawie art. 31 § 1 k.p.a. z wnioskiem o dopuszczenie go na prawach strony do udziału w niniejszym postępowaniu administracyjnym. Postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] na podstawie art. 31 § 2 w związku z art. 31 § 3 i art. 123 k.p.a., Prezes UTK, dopuścił Z. do udziału w przedmiotowym postępowaniu na prawach strony.
Po przeprowadzeniu szczegółowego postępowania administracyjnego, zgromadzeniu obszernej dokumentacji częściowo objętej tajemnicą przedsiębiorstwa decyzją z dnia [...] maja 2013 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego stwierdził naruszenie przez P. S.A. przepisu art. 5 ust. 3 ustawy o transporcie kolejowym, polegające na łączeniu przez P. S.A. działalności w zakresie przewozów kolejowych z faktycznym wykonywaniem funkcji przypisanych zarządcy infrastruktury kolejowej. Wyznaczył termin na usunięcie wskazanych nieprawidłowości do dnia 31 grudnia 2013 r. i nadał decyzji w całości rygor natychmiastowej wykonalności, mając na względzie interes społeczny.
W dniu [...] czerwca 2013 r. I. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej wnosząc o potwierdzenie, że zarządzana przez P. S.A. infrastruktura znajdująca się w rejonie M. i S., o której mowa w uzasadnieniu decyzji, stanowi infrastrukturę kolejową w rozumieniu ustawy o transporcie kolejowym, a w konsekwencji, że musi ona być udostępniania innym przewoźnikom kolejowym na równych i niedyskryminujących zasadach. Ponadto wniosła o nałożenie na P. S.A. kary pieniężnej, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a, b, c, g, i, j oraz art. 66 ust. 1 pkt 3 ustawy o transporcie kolejowym.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został także przez P. S.A. W złożonym wniosku P. S.A. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i o umorzenie postępowania I instancji na podstawie art. 105 k.p.a. jako bezprzedmiotowego, poprzez uznanie, że nie doszło do naruszenia art. 5 ust 3 ustawy o transporcie kolejowym, tj. że P. S.A. nie łączyło działalności w zakresie przewozów kolejowych z faktycznym wykonywaniem funkcji przypisanych zarządcy infrastruktury kolejowej.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. [...] Prezes Urzędu Transportu Kolejowego działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 13 ust. 6 i 6a w związku z art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym po rozpatrzeniu wniosku spółki P. S.A.