Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2011 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej O. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2010 roku Minister Środowiska, po rozpatrzeniu wniosku Burmistrza Miasta [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej koncesją nr [...] z dnia [...] lipca 2010 roku, udzieloną przez Ministra Środowiska na rzecz M. Sp. z o.o. na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w obszarze "[...]", (części bloków koncesyjnych nr: 92, 112, 132 i 152) położonym na terenie gmin: [...],[...] oraz miast i gmin: [...] i [...] w województwie [...] na terenie gmin: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...], miasta [...] oraz miast i gmin: [...],[...] i [...] w województwie [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 kpa umorzył postępowania odwoławcze.
Zajmując stanowisko w sprawie organ odwoławczy zważył, iż stronami postępowania w wyniku, którego wydano decyzję koncesyjną jest przedsiębiorca w rozumieniu art. 6 pkt 6 Prawa geologicznego i górniczego, a więc w tym przypadku podmiot posiadający koncesję na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w obszarze "[...]",
Organ wyjaśnił, iż odwołujący się nie wskazał swojego interesu prawnego, co statuowałoby go, jako stronę postępowania w rozumieniu art. 28 kpa. Postępowanie odwoławcze zainicjowane przez podmiot nie będący stroną postępowania podlega umorzeniu jako bezprzedmiotowe.
W skardze złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Burmistrz Miasta [...], zwany dalej skarżącym, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania.
Podniósł zarzut naruszenia zasad postępowania administracyjnego, tj.:
- art. 28 kpa w zw. z art.138 § 1 pkt. 3 kpa poprzez, uznanie, iż Gmina Miejska [...] nie jest stroną w postępowaniu o udzielenie w/w koncesji,
-art. 127 § 3 kpa, poprzez uznanie, iż Gmina Miejska [...] nie może być stroną postępowania o udzielenie koncesji i mimo wadliwości decyzji nie może złożyć wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy,
-art. 16 ust. 4 Prawa geologicznego i górniczego poprzez uznanie, iż nastąpiło zasięgnięcie opinii przez organ koncesyjny w przedmiotowej sprawie u właściwych miejscowo organów współdziałających - Gminy Miejskiej [...], podczas gdy burmistrz miasta [...], nie otrzymał żadnej korespondencji w tej sprawie, a decyzja posługuje się nieznanymi dla wnoszącego skargę współrzędnymi - uniemożliwiając odniesienie odwiertów w terenie na podstawie map współrzędnych używanych przez Gminę.
-art. 105a prawa geologicznego i górniczego poprzez uznanie braku zajęcia stanowiska w terminie 30 dni, podczas gdy burmistrz miasta [...], nie otrzymał żadnej korespondencji w tej sprawie, a zatem termin ten nie mógł rozpocząć swojego biegu;
-art. 145 § 1 pkt 6 k.p.a poprzez odmowę wznowienia postępowania w sytuacji, gdy nie uzyskano wymaganej ustawowo opinii Gminy Miejskiej [...].
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł m.in., iż jako strona postępowania (zgodnie z art. 28 Kpa) posiada interes prawny w niniejszym postępowaniu administracyjnym. Zaznaczył, iż należy uznać Gminę Miejską w [...] za stronę postępowania (art. 109 § 1 K.p.a.) w związku z lokalizacją koncesji [...] udzielonej przez Ministra Środowiska w dniu [...] lipca 2010 r. na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w obszarze "[...]" na obszarze gminy oraz poprzez przesłanie tej koncesji do urzędu miasta. Skarżący interes prawny upatruje również w możliwości zagrożenia realizacji założeń Programu Rozwoju Turystyki w Obszarze Kanału [...] i Pojezierza [...], w którym Gmina Miejska [...] uczestniczy (jak również gminy: [...],[...] oraz miasto i gmina [...]). Powołując się na orzecznictwo i stanowisko doktryny stwierdził, iż stroną postępowania jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo, kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek a także wtedy, gdy, rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach innego podmiotu wpływa na prawa i obowiązki tej osoby.