Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu od wpisu na listę aplikantów radcowskich oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. Minister Sprawiedliwości, działając na podstawie art. 311 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm. - dalej u.r.p.) sprzeciwił się wpisowi K. S. (skarżący) na listę aplikantów radcowskich Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. dokonanemu uchwałą z dnia [...] października 2008 r., nr [...].
Minister w uzasadnieniu swojej decyzji podał, iż uchwałą nr [...] z dnia [...] października 2008 r. Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. wpisała K. S. na listę aplikantów radcowskich. Uchwała w tym przedmiocie wpłynęła do Ministerstwa Sprawiedliwości w dniu 24 października 2008 r. W toku badania zgodności z prawem dokonanego wpisu ustalono, że uchwała z dnia [...] września 2008 r. nr [...] Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej na obszarze właściwości Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. (dalej Komisja Egzaminacyjna), powołanej zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości nr 41/08/DNAP z dnia 13 lutego 2008 r. w sprawie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego K. S., podjęta została z rażącym naruszeniem prawa. Uchwała nr [...] Komisji Egzaminacyjnej stanowi bowiem, że skarżący otrzymał z egzaminu konkursowego na aplikację radcowską przeprowadzonego w dniu [...] września 2008 r. 192 punkty, co oznacza wynik pozytywny i w oparciu o tę uchwałę złożył wniosek o wpis na listę aplikantów radcowskich. Dowodem, w oparciu o który ustalono wynik z egzaminu konkursowego K. S. jest test wraz z kartą odpowiedzi. Analiza tego dowodu w trakcie badania akt prowadzi do wniosku, że skarżący odpowiedział prawidłowo na 182 pytania, a zatem zgodnie z treścią art. 33 9 ust. 3 u.r.p. uzyskał z egzaminu konkursowego wynik negatywny.
Skargę na powyższą decyzję Ministra Sprawiedliwości złożył K. S. zarzucając naruszenie przepisów postępowania, w szczególności art. 6, art. 7, art. 10, art. 11 i art. 107 § 3 k.p.a. oraz rażące naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, w szczególności art. 33 ust. 2, 3 i 4 w zw. z art. 311ust. 1 oraz w zw. z art. 33 10 ust. 1 i 3 u.r.p. Wniósł o uchylenie w całości w całości, a ponadto o zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.
Zdaniem skarżącego w obowiązującej ustawie o radcach prawnych brak jest jakiegokolwiek przepisu prawa przyznającego Ministrowi Sprawiedliwości kompetencję do podważenia ocen testów wyboru dokonanych przez Komisje Egzaminacyjne. Powołując się na orzecznictwo sądowe wskazał, że ustawa o radcach prawnych nie przewidziała przeprowadzania procesu dotyczącego ustalenia wyniku egzaminu w drodze postępowania administracyjnego kończącego się wydaniem decyzji, na którą przysługuje skarga do sądu administracyjnego, a także, iż kompetencja do ustalenia wyników kandydata i ogłoszenia wyniku egzaminu konkursowego przysługuje tylko i wyłącznie komisji egzaminacyjnej, a nie Ministrowi Sprawiedliwości, co wynika wprost z treści art. 33 10 ust. 1 ustawy.