Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędzia WSA Tomasz Sałek (spr.) Protokolant ref. staż. Robert Mirończyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2020 r. sprawy ze skargi W. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego W. C. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu [...] grudnia 2013 roku w miejscowości [...], na drodze krajowej nr [...], został zatrzymany do kontroli pojazd członowy składający się z dwuosiowego ciągnika siodłowego marki [...]o nr [...] oraz trzyosiowej naczepy marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem członowym kierował B. R., który wykonywał przejazd z ładunkiem maliny mrożonej w kartonach na paletach (ładunek podzielny) w imieniu W. C. (dalej też jako "skarżący" lub "strona"). W wyniku pomiarów kontrolowanego samochodu ciężarowego, stwierdzono, że nacisk pojedynczej osi napędowej pojazdu członowego wynosił 10,6 tony.
W związku z powyższymi ustaleniami [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej też jako "WITD" lub "organ I instancji") decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] nałożył na skarżącego karę pieniężną w kwocie pięciu tysięcy złotych za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia kategorii III - VI.
Na skutek złożonego przez stronę odwołania Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej także jako "GITD", "organ II instancji" lub "organ odwoławczy") decyzją z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ II instancji wskazał, że stosownie do treści art. 41 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, dalej też jako "udp"), po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz:
1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 ton,
2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 ton,
- mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego.
Na podstawie powyższej delegacji ustawowej, wykaz dróg krajowych i dróg wojewódzkich, na których obowiązuje nacisk osi do 8 t i 10 t został określony rozporządzeniem Ministra Transportu. Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 ton oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 ton (Dz. U. z 2012 r. poz. 1061). Droga krajowa nr [...] na odcinku "droga2/węzeł [...]/" została zaliczona do kategorii dróg po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t. Tymczasem w trakcie kontroli stwierdzono, iż nacisk pojedynczej osi napędowej pojazdu członowego wynosił 10,6 tony, a zatem przekraczał dopuszczalną normę o 0,6 tony. Zdaniem organu odwoławczego, w ustalonym w sprawie stanie faktycznym karę pieniężną należało nałożyć, jak za brak zezwolenia kategorii IV, które stosownie do lp. 4 załącznika nr 1 do ustawy z 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 1990 ze zm.- zwanej dalej "p.r.d."), jest wydawane na przejazd pojazdu po drodze krajowej: