Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację notarialną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant Aneta Stefaniak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację notarialną 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Sprawiedliwości na rzecz skarżącej A. K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6172 Notariusze i aplikanci notarialni
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. Minister Sprawiedliwości po rozpoznaniu odwołania A. K., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 71k § 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369, ze zm.), utrzymał w mocy uchwałę nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Izby Notarialnej w Warszawie ustalającą wynik egzaminu konkursowego na aplikację notarialną.

Minister Sprawiedliwości wyjaśnił, iż w dniu [...] września 2008 r. A. K. przystąpiła do egzaminu konkursowego na aplikację notarialną, przeprowadzonego przez Komisję Egzaminacyjną do spraw aplikacji notarialnej przy Ministrze Sprawiedliwości na obszarze właściwości Izby Notarialnej w Warszawie.

Uchwałą nr [...] z dnia [...] września 2008 r. Komisja Egzaminacyjna ustaliła wynik egzaminu na 189 punktów.

Od powyższej uchwały A. K. wniosła odwołanie do Ministra Sprawiedliwości. W odwołaniu zarzuciła, że pytania nr 74,, 90, 139 i 148 zostały sformułowane niespójnie bądź błędnie, co skutkowało brakiem możliwości udzielenia jednej poprawnej odpowiedzi, a tym samym naruszały przepisy regulujące tryb przeprowadzenia egzaminu konkursowego, w tym w szczególności art. 71j § 1 ustawy — Prawo o notariacie. W związku z powyższym, skarżąca wniosła o ustalenie, że osiągnęła wynik pozytywny z egzaminu konkursowego.

Minister Sprawiedliwości wskazał, iż rozpoznając odwołanie poddał analizie zarówno prawidłowość przygotowania egzaminu (w tym także testu egzaminacyjnego), jak i jego przebiegu i ustalił, że egzamin przeprowadzony został w trybie zgodnym z wymogami ustawy i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie komisji egzaminacyjnej do spraw aplikacji notarialnej oraz szczegółowego trybu i sposobu przeprowadzania egzaminu konkursowego i notarialnego (Dz. U. Nr 258, poz. 2168, z późn. zm.). Ponowna analiza testu wraz z kartą odpowiedzi i przeliczenie punktacji wykazała zaś, że wynik egzaminu konkursowego odwołującej się został ustalony prawidłowo, a zatem uzyskała ona z egzaminu 189 punktów. Organ podkreślił przy tym, że decyzja dotycząca ustalenia wyniku egzaminu konkursowego nie jest decyzją uznaniową, Ustawa w art. 71j § 3 jednoznacznie przesądza bowiem, że pozytywny wynik uzyskuje kandydat, który otrzymał co najmniej 190 punktów.

Organ nie zgodził się z zarzutami dotyczącymi pytania nr 74 wskazując, iż prawidłowa według klucza odpowiedź "A" na to pytanie oparta jest na art. 379 pkt 6 kpc., natomiast skarżąca udzieliła odpowiedzi "B". Odpowiedzi "A" i "B" nie są tożsame, jak twierdzi skarżąca, gdyż wyrażenie kodeksowe "bez względu na wartość przedmiotu sporu" oraz użyte w odpowiedzi "B" "w każdym wypadku" nie mają takiego samego znaczenia merytorycznego.

Organ za niezasadny uznał również zarzut niejasnego sformułowania pytania nr 90, podkreślając, iż prawidłowa według klucza odpowiedź "A" na to pytanie oparta jest na art. 17 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe, a skarżąca na to pytanie udzieliła odpowiedzi "B. W pytaniu wskazano źródło prawa, którego dotyczy zagadnienie (prawo wekslowe), określono podstawowe zdarzenie podlegające ocenie (sytuacja prawna dłużnika) i określoną sytuację pozostającą z tym zdarzeniem w związku, a związaną z odpowiedzialnością dłużnika względem pierwszego albo kolejnego wierzyciela wekslowego i ze wskazaniem indosu, jako sposobu nabycia weksla przez kolejnego wierzyciela.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6172 Notariusze i aplikanci notarialni
Inne orzeczenia z hasłem:
Aplikacje prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości