Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie odmowy nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędziowie Sędzia WSA Danuta Szydłowska Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska (spr.) Protokolant p.o. ref. staż. Agnieszka Fidor po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2017 r.

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z [...] sierpnia 2017 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Budownictwa (dalej: "organ", "MIiB"), działając na podstawie art. 192 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147 ze zm.; dalej: "ugn") w związku z § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Budownictwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1907 ze zm.), odmówił K. K. (dalej: "skarżąca") nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

W uzasadnieniu ww. rozstrzygnięcia organ podniósł, że w dniu [...] czerwca 2017 r. Państwowa Komisja Kwalifikacyjna (dalej: "PKK") przeprowadziła postępowanie kwalifikacyjne obejmujące część pisemną egzaminu, w trakcie którego sprawdziła przygotowanie teoretyczne skarżącej do wykonywania działalności zawodowej w zakresie szacowania nieruchomości. Egzamin pisemny polegał na rozwiązaniu testu wielokrotnego wyboru, składającego się z 90 pytań. Z protokołu z przeprowadzonego postępowania kwalifikacyjnego wynika, że skarżąca uzyskała z testu 63 punkty wobec wymaganych minimum 65 punktów na 90 możliwych do uzyskania w części pisemnej egzaminu.

Skarżąca wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy, zarzucając wadliwą ocenę pytań nr: 17, 32, 40, 57 i 81 na skutek ich nieprawidłowego skonstruowania bądź przyjęcia błędnych odpowiedzi na te pytania, co oznacza naruszenie przepisów prawa materialnego. Skarżąca przytoczyła treść tych pytań oraz wskazała przepisy, które jej zdaniem, znajdują zastosowanie w ramach odpowiedzi na kwestionowane pytania, a tym samym świadczą o prawidłowości udzielonych przez nią odpowiedzi.

Decyzją z [...] grudnia 2017 r. nr [...] organ, mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.; dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy swoje rozstrzygnięcie z [...] sierpnia 2017 r.

W uzasadnieniu decyzji drugoinstancyjnej organ wskazał, że PKK w dniu [...] października 2017 r. ponownie dokonała oceny części pisemnej egzaminu, ze szczególnym uwzględnieniem zakwestionowanej oceny odpowiedzi na pytania nr 17, 32, 40, 57, 81.

Pytanie nr 17 brzmiało: Dla potrzeb ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, która jest obciążona prawem dożywocia, rzeczoznawca majątkowy określa:

a. wartość nieruchomości bez uwzględnienia prawa dożywocia;

b. wartość prawa dożywocia;

c. wartość nieruchomości z uwzględnieniem prawa dożywocia.

Skarżąca zaznaczyła jako prawidłową odpowiedź c), natomiast organ za poprawne uznał wszystkie trzy odpowiedzi, tj. a), b) i c). Zdaniem skarżącej w pytaniu nie zostało określone, czy dotyczy ono metodyki wyceny, czy też odnosi się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.; dalej: "rozporządzenie"). Ponadto odpowiedzi a) i b) powinny zawierać spójniki "oraz". Dlatego w jej ocenie, zgodnie z literalnym brzmieniem § 38 ust. 5, poprawną odpowiedzią jest wyłącznie odpowiedź c), bowiem obejmuje hipotezą stan faktyczny określony w pierwszej części pytania.

Strona 1/10