Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś - Rosińska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi F. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Energii z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej oddala skargę
Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2018 r. F. spółka z o. o. z siedzibą w P. wystąpiła o udzielenie interpretacji w trybie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców (Dz.U. poz. 646 ze zm.). Wyjaśniła, że wykonuje w RP działalność gospodarczą polegającą na produkcji w składzie podatkowym wyrobów z wykorzystaniem produktów zaklasyfikowanych do kodu CN 2710 19 43. Powyższe wyroby są wykorzystywane jako półprodukty do wyrobu końcowego produktu, który nie jest paliwem w rozumieniu ustawy o zapasach (olej smarowy kod CN 2719 19 99). Spółka nabywa powyższe półprodukty w innych krajach UE i dokonuje ich przywozu w procedurze zawieszonego poboru akcyzy do składu podatkowego, gdzie wykorzystywane są do produkcji preparatów antykorozyjnych niebędących paliwami w rozumieniu ustawy o zapasach.
Nabywane półprodukty są zaklasyfikowane do kodu CN 2710 19 43 (oleje napędowe), lecz ze względu na brak dodatków (m. in. nie zawierają wymaganych przez przepisy dotyczące jakości paliw\ żadnych dodatków bądź domieszek, w tym barwników, estrów FAME), nie spełniają norm jakościowych określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 9 października 2015 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw ciekłych i nie jest możliwe wykorzystanie ich jako paliw do celów napędowych albo opałowych.
Spółka wskazała, że na prowadzenie powyższej działalności gospodarczej nie jest wymagana koncesja na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą oraz koncesja na obrót paliwami ciekłymi w Polsce w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. Nr 1059, ze zm.) , ze względu na fakt, że wskazane powyżej półprodukty nie stanowią paliw ciekłych w rozumieniu tej ustawy oraz na żadnym etapie prowadzonej działalności nie występuje obrót paliwami ciekłymi na terenie RP. Spółka nie sprzedaje ww. produktów ani półproduktów na terenie RP lecz zużywa je do produkcji innych wyrobów niebędących paliwami i dokonuje dostaw tych wyrobów do odbiorców na terenie innych krajów UE.
W związku z powyższym Spółka zwróciła się o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w opisanym stanie faktycznym będzie zobowiązana do wnoszenia opłaty zapasowej określonej w art. 21 b ustawy o zapasach.
Decyzją z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] Prezes Agencji Rezerw Materiałowych uznał stanowisko spółki, które zostało zawarte we wniosku z [...] czerwca 2018 r. za nieprawidłowe. Prezes Agencji wskazał w uzasadnieniu, że spółka wypełnia definicję handlowca. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wprost wynika, że spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa w innych krajach UE produkty zakwalifikowane do kodu CN 2710 19 43 i następnie dokonuje ich przywozu. Ponadto ustawa o zapasach w żadnym punkcie nie określa, że przywóz jedynie tych wolumenów produktów naftowych, które użytkownik wykorzysta do celów napędowych, wiąże się z obowiązkiem uiszczenia przez handlowca określonej opłaty zapasowej, bowiem tylko takie produkty można uznać za paliwo.