Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Kozik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski Asesor WSA Agnieszka Jendrzejewska Protokolant ref. Katarzyna Rutkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2022 r. sprawy ze skarg [...] B.V. z siedzibą w [...], Królestwo Niderlandów na decyzje Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] oraz z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia naruszenia przepisów prawa przez przewoźnika lotniczego oraz kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżone decyzje oraz decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...]; 2. zasądza od Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego na rzecz [...] B.V. z siedzibą w [...], Królestwo Niderlandów kwotę 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego (dalej: "Prezes ULC", "organ") decyzją z [...] grudnia 2021 r. nr [...], na podstawie art. 154, art. 189g § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256, dalej: "K.p.a."), art. 205a ust. 1, art. 205b ust. 1 pkt 2 oraz art. 209b ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2018 r., poz. 1183, dalej: "Prawo lotnicze"), art. 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019, poz. 235), art. 5, art. 7, art. 8, art. 9, art. 14, art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie nr 295/91/EWG (Dz. Urz. WE L 46 s. 1, z 17 lutego 2004 r., dalej: "rozporządzenie 261/2004"): 1) uchylił decyzję z [...] listopada 2021 r., nr [...] w części dot. ustalenia 14- dniowego terminu na usunięcie naruszenia, 2) utrzymał stwierdzenie naruszenia przez [...] B.V. (organ błędnie wskazał [...] sp. z o.o.) przepisów rozporządzenia 261/2004, 3) utrzymał określony zakres nieprawidłowości polegający na naruszeniu przez przewoźnika lotniczego [...] B.V. (organ błędnie wskazał [...] sp. z o.o.) art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 261/2004 poprzez niewypłacenie na rzecz pasażerów K. G., R. G. oraz A. M. odszkodowania w wysokości po 600 Euro z tytułu opóźnienia lotu o numerze [...] z [...] marca 2017 r. na trasie [...] - [...], 4) umorzył postępowanie w zakresie ustalenia terminu usunięcia ww. nieprawidłowości, 5) utrzymał decyzję z [...] listopada 2021 r., nr [...] w zakresie nałożonej kary administracyjnej za stwierdzone naruszenie prawa.
W niniejszej sprawie, w wyniku przeprowadzonego postępowania, wszczętego na podstawie skargi wniesionej przez troje pasażerów lotu o oznaczeniu kodowym [...] z [...] marca 2017 r. na trasie [...] - [...], wykonywanego przez przewoźnika lotniczego [...] B.V., Prezes ULC ustalił, iż pasażerowie polecieli opóźnionym lotem i dotarli do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym ponad 22 godziny. Wskazał, że faktem powszechnie znanym jest, iż mierzona metodą trasy po ortodromie odległość pomiędzy lotniskami w [...] i [...] wynosi 8819 km. Wydał następnie decyzję [...] z [...] sierpnia 2017 r., w której stwierdził naruszenie przez przewoźnika lotniczego [...] B.V. (dalej: "Przewoźnik", "Skarżący") postanowień rozporządzenia 261/2004 - art. 7 ust. 1 lit. c) w związku z art. 5 ust. 1, wobec pasażerów K. G., A. M. i R. G. (dalej: "Pasażerowie"), polegające na niewypłaceniu każdemu z Pasażerów odszkodowania w wysokości po 600 euro, wyznaczył 14 dniowy termin na usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości oraz nałożył na Przewoźnika karę pieniężną za to naruszenie w łącznej wysokości 3 000 zł.
Rozpatrując wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy wniesiony od decyzji Prezesa ULC z [...] sierpnia 2017 r. organ decyzją z [...] listopada 2021 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., art. 205a ust. 1 i art. 205b ust. 1 pkt 2 Prawa lotniczego, art. 5, art. 6, art. 7, art. 8, art. 9 rozporządzenia (WE) nr 261/2004, utrzymał w mocy decyzję I instancji.