Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Protokolant st. ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi S. w M. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Dnia [...] września 2011 r. Minister Zdrowia (dalej jako Minister) utrzymał w mocy swoje postanowienie z [...] sierpnia 2011 r., którym odmówił S. w M. (dalej jako skarżący) wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2011 r. (dalej jako decyzja), którą dokonano zmiany wpisu w księdze rejestrowej O. [...] (dalej jako uczestnik postępowania).
Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W lipcu 2011 r. skarżący wystąpił do Ministra z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji, gdyż jego zdaniem został ona wydana z rażącym naruszeniem prawa, bowiem uczestnik postępowania nie spełniał wymogów określonych w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tj. Dz. U. z 2007 r., nr 14, poz. 89 ze zm.). Dowodząc istnienia interesu prawnego w sprawie skarżący wskazał, że wydanie ww. decyzji spowodowało po jego stronie powstanie strat materialnych, będących konsekwencją niekorzystnego dla niego rozstrzygnięcia postępowania o udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, w którym w oparciu o tą decyzję wybrany został uczestnik postępowania, a nie skarżący.
Minister odmawiając wszczęcia postępowania stwierdził, że skarżącemu nie przysługuje w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego przymiot strony w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji. Podał, że interes prawny należy wywieść z normy prawa materialnego, a powszechnie obowiązujące przepisy prawa nie uprawniały zakładów opieki zdrowotnej, a obecnie podmiotów leczniczych, czy też organów, której je utworzyły do składania wniosków o stwierdzenie nieważności decyzji wydanych przez organ rejestrowy w sprawie innego zakładu opieki zdrowotnej (podmiotu działalności leczniczej). Organ wskazał więc, że skarżący nie ma w tej sprawie interesu prawnego, a faktyczny, co w konsekwencji powoduje, że nie jest uprawniony do działania przed Ministrem jako strona postępowania.
W złożonym w terminie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący podniósł, że organ błędnie uznał, że nie posiada on interesu prawnego w sprawie. Przyznał, że istotnie źródłem interesu prawnego jest zawsze przepis prawa materialnego. Wskazał, że interes prawny to możliwość żądania przez podmiot (skarżącego) od organu administracji publicznej (Ministra), podjęcia czynności mających na celu zrealizowanie interesu lub usunięcie zaistniałego zagrożenia. Wobec tego obowiązkiem Ministra było stać na straży praworządności (art. 7 k.p.a.) i w sytuacji, gdy otrzymał sygnały opisane we wniosku o stwierdzenie nieważności ww. decyzji oraz odwołaniu od rozstrzygnięcia postępowania o udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, w którym wygrał uczestnik postępowania, winien podjąć wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i jej załatwienia, mając na uwadze interes społeczny i słuszny interes obywateli.