Interpretując cytowany w kontekście niniejszej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że z treści art. 253 ust. 2 nie wynika, aby ustawodawca wyłączył którąkolwiek z okoliczności uzasadniających stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych. Jednakże, wbrew twierdzeniom skarżącego, muszą to być jednocześnie okoliczności, o których mowa w art. 164 i art. 165 p.w.p. czyli te, które mogą być podniesione w sporze o unieważnienie prawa ochronnego. W ocenie Sądu takiej okoliczności nie stanowi fakt braku tłumaczenia dokumentów na język polski. Wobec powyższego zarzut strony, że Urząd Patentowy nie rozpoznał istoty sprawy bowiem nie ustalił jakie okoliczności uzasadniające stwierdzenie nieważności zostały przez skarżącego podniesione, a także nie ustalił jakie byłoby znaczenie tych okoliczności dla oceny podstaw unieważnienia prawa ochronnego nie zasługuje na uwzględnienie.
Brak jest jednocześnie uzasadnionych podstaw faktycznych i prawnych do zakwestionowania zaskarżonego postanowienia z powodu naruszenia art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Wbrew twierdzeniom zawartym w skardze, rozpatrzenie wniosku o unieważnienie prawa ochronnego na znak MONTANA [...] zależy od uprzedniego rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, o czym przesądził Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1635/06. W uzasadnieniu wyroku z 25 października 2006 r. Sąd ten wskazał, że gdyby Urząd Patentowy doszedł do wniosku, że zarzuty nieważności decyzji nie mogą być podniesione w sporze o unieważnienie prawa ochronnego, to Urząd powinien zawiesić postępowanie o unieważnienie prowadzone w trybie spornym, zaś wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji winien Urząd przekazać do trybu zwykłego. Tym samym kwestia zagadnienie wstępnego została przesądzona bowiem WSA uznał, iż w niniejszej sprawie wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ma pierwszeństwo przed wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego.
Ponadto "Innym organem" może być ten sam organ administracji publicznej w sytuacji, gdy prowadzi lub jest właściwy do prowadzenia innego, odrębnego przedmiotowo postępowania administracyjnego lub innego postępowania, w którym podejmowane jest rozstrzygnięcie (zob. post. NSA z dnia 25 stycznia 2000 r., I SA 1725/99, ONSA 2001, nr 1, poz. 44). Skłania to ku wnioskowi, że w istocie tę część art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. w której mowa o "innym organie", należy rozumieć jako "w innym postępowaniu", w tym także prowadzonym przez ten sam organ administracji publicznej (por. Łaszczyca Grzegorz, Martysz Czesław, Matan Andrzej,komentarz, LEX 2007, Komentarz do art. 97 kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U.00.98.1071), [w:] G. Łaszczyca, A. Martysz, A. Matan, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1-103, LEX, 2007, wyd. II.).
Niezasadny był natomiast wniosek uczestnika o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego z uwagi na wydaną w dniu [...] maja 2008 r. decyzję Urzędu Patentowego w sprawie wygaśnięcia znaku towarowego MONTANA [...] z dniem [...] października 2001 r. Unieważnienie prawa ochronnego następuje na skutek okoliczności istniejących już w dacie udzielania prawa. Decyzja dotycząca unieważnienia prawa ochronnego wywołuje skutki od daty rejestracji. W tej sytuacji decyzja z [...] maja 2008 r. o wygaśnięciu prawa ze skutkiem na dzień [...] października 2001 r. postaje bez wpływu na rozpoznanie skargi bowiem w dacie złożenia wniosku o unieważnienie prawa ochronnego prawo to jeszcze istniało. Ponadto przedmiotem rozpoznania Sądu było wyłącznie postanowienie Urzędu Patentowego o zawieszeniu postępowania o unieważnienie prawa ochronnego, a zatem orzeczenie mające charakter procesowy.
Jednocześnie należy - zdaniem Sądu - podkreślić, iż Urząd Patentowy RP wydając zaskarżone postanowienie co do zasady uwzględnił wszelkie rygory procedury administracyjnej, określające jego obowiązki w zakresie sposobu przeprowadzenia postępowania, a następnie końcowego rozstrzygnięcia sprawy. Oceniając zaskarżone postanowienie Sąd też nie stwierdził też żadnych innych uchybień, których istnienie powinien uwzględnić z urzędu.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.