Należy też podkreślić, że ustawa p.w.p. stanowi o unieważnieniu prawa ochronnego i prawa rejestracji, a nie o unieważnieniu decyzji Urzędu Patentowego, będącej źródłem tego prawa. Natomiast przedmiotem postępowania o stwierdzenie nieważności jest decyzja organu administracyjnego. W wypadku uwzględniania wniosku o unieważnienie prawa ochronnego Urząd Patentowy to prawo unieważnia natomiast w drugim przypadku organ powinien wydać decyzję o stwierdzeniu nieważności. Logiczną konsekwencją wskazanej różnicy jest właśnie treść art. 253 ust. 2 p.w.p., stanowiąca, że przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego o wznowieniu postępowania i stwierdzeniu nieważności decyzji nie stosuje się, jeżeli okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania bądź stwierdzenie nieważności decyzji mogą być podniesione w sporze o unieważnienie udzielonego patentu, dodatkowego prawa ochronnego, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji.
Interpretując cytowany w kontekście niniejszej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że z treści art. 253 ust. 2 nie wynika, aby ustawodawca wyłączył którąkolwiek z okoliczności uzasadniających stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnych. Jednakże, wbrew twierdzeniom skarżącego, muszą to być jednocześnie okoliczności, o których mowa w art. 164 i art. 165 p.w.p. czyli te, które mogą być podniesione w sporze o unieważnienie prawa ochronnego. W ocenie Sądu takiej okoliczności nie stanowi fakt braku tłumaczenia dokumentów na język polski. Wobec powyższego zarzut strony, że Urząd Patentowy nie rozpoznał istoty sprawy bowiem nie ustalił jakie okoliczności uzasadniające stwierdzenie nieważności zostały przez skarżącego podniesione, a także nie ustalił jakie byłoby znaczenie tych okoliczności dla oceny podstaw unieważnienia prawa ochronnego nie zasługuje na uwzględnienie.
Brak jest jednocześnie uzasadnionych podstaw faktycznych i prawnych do zakwestionowania zaskarżonego postanowienia z powodu naruszenia art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Wbrew twierdzeniom zawartym w skardze, rozpatrzenie wniosku o unieważnienie prawa ochronnego na znak MONTANA [...] zależy od uprzedniego rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, o czym przesądził Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt VI SA/Wa 1635/06. W uzasadnieniu wyroku z 25 października 2006 r. Sąd ten wskazał, że gdyby Urząd Patentowy doszedł do wniosku, że zarzuty nieważności decyzji nie mogą być podniesione w sporze o unieważnienie prawa ochronnego, to Urząd powinien zawiesić postępowanie o unieważnienie prowadzone w trybie spornym, zaś wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji winien Urząd przekazać do trybu zwykłego. Tym samym kwestia zagadnienie wstępnego została przesądzona bowiem WSA uznał, iż w niniejszej sprawie wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ma pierwszeństwo przed wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego.