Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka (spr.) Protokolant Jadwiga Rytych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną bojową oddala skargę
Pismem z dnia [...] listopada 2005 r. B. S. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z wnioskiem o wydanie pozwolenia na posiadanie broni krótkiej ostrej do obrony własnej. Uzasadniając swoją prośbę wnioskodawca podał, że jest właścicielem [...] Zamku, w którym w ostatnim czasie dochodziło do włamań i kradzieży, a ponadto otrzymuje on anonimowe telefony z pogróżkami. Nadto strona wskazała, że jest już posiadaczem broni gazowej oraz broni myśliwskiej.
[...] Komendant Wojewódzki Policji decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. [...] na podstawie art. 10 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tj. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), cytowana dalej jako ustawa o broni i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. nr 98, poz. 1071), cytowana dalej jako k.p.a. po rozpoznaniu ww. wniosku odmówił wydania pozwolenia. W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że dyspozycja art. 10 ust. 1 ustawy o broni stanowi, iż właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności faktyczne, powołane przez osobę ubiegającą się o pozwolenie, uzasadniają jego wydanie. Ocena owych okoliczności pozostawiona jest ocenie organów Policji. Jak wskazał Komendant, z uwagi na reglamentacyjny charakter prawa posiadania broni przyjęto, że podstawową przesłanką udzielenia tego prawa jest istnienie szczególnego narażenia wnioskodawców na niebezpieczeństwo zamachu na życie bądź utraty zdrowia. Stopień tego zagrożenia, jak to określił Komendant musi być na tyle szczególny, że wyróżnia wnioskodawcę na tle ogółu społeczeństwa. Komendant wskazał także, że z cytowanego przepisu prawa nie można wywodzić powszechnego prawa do posiadania broni, bowiem w każdym przypadku muszą być wykazane konkretne okoliczności przemawiające za istnieniem realnego, stałego i ponadprzeciętnego zagrożenia życia lub zdrowia wnioskodawcy lub jego najbliższych.
Odnosząc się do przedmiotowego wniosku organ podniósł, że przeprowadzone na jego skutek postępowanie administracyjne nie wykazało, aby w rozpoznawanej sprawie istniało realne zagrożenie życia lub zdrowia wnioskodawcy lub jego rodziny. Tym samym organ stwierdził, że nie ma podstaw do wydania B. S. pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej do ochrony osobistej. Organ wskazał również, że okoliczności opisane przez wnioskodawcę są wyłącznie hipotetyczne, ponieważ z materiału dowodowego zebranego w sprawie nie wynika, aby strona kiedykolwiek znalazła się w sytuacji realnego niebezpieczeństwa zagrożenia życia lub zdrowia swojego lub swojej rodziny. Ponadto, że strona nigdy nie zgłaszała organom Policji jakichkolwiek zdarzeń, z których wywnioskować by można było istnienie okoliczności warunkujących możliwość wydania żądanego pozwolenia.
Pismem z dnia [...] lutego 2006 r. B. S. złożył od powyższej decyzji odwołanie do Komendanta Głównego Policji, w którym wniósł o jej uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Strona zarzuciła decyzji naruszenie: