Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi nr ,,(...)"w przedmiocie pisemnej interpretacji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Lemiesz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2019 r. sprawy ze skargi ,,(...)" Sp. z o.o. z siedzibą w ,,(...)" na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia ,,(...)" sierpnia 2018 r. nr ,,(...)"w przedmiocie pisemnej interpretacji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz skarżącej ,,(...)" Sp. z o.o. z siedzibą w ,,(...)"kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6049 Inne o symbolu podstawowym 604
657
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie strona 1/7

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej "Minister", "organ odwoławczy") decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 - dalej "k.p.a"), w związku z art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r., poz. 2168 ze zm. - dalej: "sdg") stosowanym zgodnie z art. 196 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. poz. 650) oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2017 r., poz. 285 ze zm. - dalej: "ustawa BIO"), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (dalej: "Dyrektor", "organ I instancji"), nr [...] z dnia [...] maja 2018 r., który odmówił wydania na wniosek G. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] pisemnej interpretacji o której mowa w art. 10 sdg.

Do wydania niniejszej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 26 kwietnia 2018 r. do Dyrektora wpłynął wniosek złożony przez G. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej: "wnioskodawca", "spółka", "skarżąca") o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy BIO.

Jako przedmiot wniosku spółka wskazała interpretację przepisów ustawy BIO dotyczących statusu wytwórcy w rozumieniu ustawy oraz możliwości zaliczania wytwarzanych przez wytwórcę biokomponentów na poczet realizacji obowiązków, o których mowa w tej ustawie. Określiła, że podstawą prawną wydania interpretacji jest art. 10 sdg.

W dniu 24 kwietnia 2018 r. spółka uiściła trzy opłaty, każda w wysokości 40 zł, za wydanie pisemnej interpretacji.

Wnioskodawca podał, że jest podmiotem prawa polskiego, zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego, prowadzącym skład o statusie składu podatkowego na terenie miasta [...] , w którym realizowane są obecnie procesy związane z wytwarzaniem, przetwarzaniem oraz magazynowaniem wyrobów stanowiących tzw. wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym. Wnioskodawca spełnia definicję przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy o sdg. Dotychczas nie prowadził działalności w zakresie wytwarzania biokomponentów, nie posiadał statusu wytwórcy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 18 oraz art. 4 i nast. ustawy BIO, a tym samym nie był wpisany do rejestru wytwórców prowadzonego przez Dyrektora. Obecnie rozważa rozpoczęcie takiej działalności oraz uzyskanie statusu wytwórcy w rozumieniu ustawy BIO.

Wnioskodawca we wniosku przedstawił opis zdarzenia przyszłego, określając jednocześnie trzy alternatywne scenariusze wykonywania działalności gospodarczej, w zależności od lokalizacji infrastruktury służącej do wytwarzania biokomponentów.

Następnie spółka wskazała, ze pojęcie daniny publicznej zostało zdefiniowane w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017r. poz. 2077, ze zm. - dalej "u.f.p."), według którego daniny publiczne, to podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw. Zatem do danin pieniężnych należą podatki, w tym akcyzy, cła (niekiedy zaliczane do kategorii podatków), składki, opłaty, dopłaty, inne świadczenia pieniężne niemające funkcji represyjnej. Jako daniny publiczne, zdaniem spółki, należy zakwalifikować również kary pieniężne. W uzasadnieniu wnioskodawca powołał się na orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym na wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 lipca 2009 r., sygn. akt ll SAB/Go 8/09.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6049 Inne o symbolu podstawowym 604
657
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi