Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie powołania na stanowisko notariusza oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia r., nr [...] Minister Sprawiedliwości działając na podstawie art 10, art. 11 pkt 1-3, 7 i art. 16a ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz. U. z 2017 r., poz. 2291 ze zm.) oraz art. 104 i art. 107 § 1 i 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu wniosku M. S. o powołanie na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby kancelarii notarialnej w [...] - odmówił powołania M. S. na stanowisko notariusza.
Uzasadniając zaskarżoną decyzję organ naczelny podał, że w dniu 25 kwietnia 2018 r. M. S. złożyła wniosek o powołanie na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby kancelarii notarialnej w [...]. Wnioskodawczyni wskazała, że od dnia 15 grudnia 2001 r. do dnia 2 września 2008 r. prowadziła kancelarię notarialną w [...]. Stanowisko to "opuściła" w związku z uprawomocnieniem się w dniu 3 września 2008 r. wyroku Sądu Rejonowego [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r., sygn, akt [...], w którym orzeczono w stosunku do niej dwuletni zakaz wykonywania zawodu notariusza. Nadto, poinformowała, że wymaganą opinię dotyczącą aktualnego przebiegu pracy dołączy niezwłocznie po jej uzyskaniu od pracodawcy - Izby Administracji Skarbowej w [...].
Pismem z dnia 22 maja 2018 r. wnioskodawczyni została wezwana do złożenia, w terminie 7 dni, opinii od aktualnego pracodawcy - Izby Administracji Skarbowej w [...], której, mimo deklaracji zawartej we wniosku, nie złożyła.
W piśmie z dnia 26 maja 2018 r. wnioskodawczyni oświadczyła, że "cofa słowa i oświadczenie, że wymaganą opinię przełożonego dołączy niezwłocznie po jej uzyskaniu od aktualnego pracodawcy - Izby Administracji Skarbowej w [...]". Wskazała, że nie jest zobowiązana do jej przedłożenia na wezwanie organu prowadzącego postępowanie, z uwagi na brak podstawy prawnej do żądania uzupełnienia wniosku o powołanie na stanowisko notariusza. Nadto poinformowała, że nadal pozostaje w stosunku pracy z Izbą Administracji Skarbowej w [...] na podstawie umowy o pracę na zastępstwo, zawartej od dnia 1 lutego 2018 r. i nie jest w jej interesie prosić pracodawcy o opinię na tym etapie, ponieważ jest to równoznaczne z ujawnieniem pracodawcy zamiaru odejścia z tej pracy.
Minister wskazał, że z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania wynika, że wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie, korzysta w pełni z praw publicznych i ma pełną zdolność do czynności prawnych. W 1996 r. ukończyła z wynikiem dobrym studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu [...] i uzyskała tytuł magistra prawa.
Zainteresowana odbyła aplikację notarialną w Izbie Notarialnej w [...], przystąpiła do egzaminu notarialnego, z którego uzyskała wynik pozytywny.
Decyzją z dnia [...] lipca 1999 r. ([...]) Minister Sprawiedliwości powołał wnioskodawczynię na stanowisko asesora notarialnego. Od dnia 1 sierpnia 1999 r. do dnia 3 października 2001 r. wnioskodawczym była zatrudniona na stanowisku asesora notarialnego w kancelarii notarialnej w [...].
Następnie Minister Sprawiedliwości powołał M. S. na stanowisko notariusza i wyznaczył siedzibę kancelarii notarialnej w [...]. Kancelarię notarialną wnioskodawczyni uruchomiła z dniem 15 grudnia 2001 r. Minister Sprawiedliwości podał, że w dniu 17 maja 2004 r, M. S. sporządziła w swojej kancelarii akt notarialny [...], mocą którego Z. N. udzielił W. S. pełnomocnictwa z prawem substytucji do zarządu całym swoim majątkiem, do prowadzenia wszelkich swoich spraw przed osobami fizycznymi i prawnymi, urzędami, instytucjami, w tym do odbioru wszystkich świadczeń pieniężnych i niepieniężnych, przesyłek, dokumentów, odbioru korespondencji i odpowiedzi na nią, do zbywania, nabywania i obciążania nieruchomości i innych praw majątkowych pod dowolnym tytułem darmym lub odpłatnym na warunkach według uznania pełnomocnika, do składania oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadków. Pełnomocnik został też upoważniony do składania w imieniu mocodawcy wszelkich oświadczeń i wniosków przed władzami, urzędami (w tym również skarbowymi), instytucjami, osobami prawnymi i fizycznymi oraz do dokonywania wszelkich czynności faktycznych i prawnych potrzebnych do realizacji tego pełnomocnictwa, w tym do czynności, których drugą stroną byłaby sama pełnomocnik. Z opinii biegłych: neurologa, psychiatry i psychologa sporządzonych na polecenie Prokuratury Rejonowej [...] i Sądu Rejonowego [...] wynika, że w dacie dokonywania przedmiotowej czynności Z. N., z uwagi na zawansowane stadium choroby Alzheimera, miał całkowicie wyłączoną zdolność rozeznania swoich czynów i nie mógł świadomie wyrazić swojej woli. Nie mógł nawet wyrazić jej werbalnie. Nie rozumiał dokonywanych z jego udziałem czynności i ich skutków oraz nie był w stanie złożyć oświadczenia woli niezbędnego do udzielenia pełnomocnictwa. Biegli stwierdzili, że objawy choroby musiały być widoczne również na zewnątrz i każdy podczas bezpośredniego kontaktu mógł zorientować się, że Z. N. znajdował się w stanie głębokiego otępienia psychicznego.