Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant Łukasz Poprawski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2006r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...]sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o cofnięciu pozwolenia na broń palną bojową oddala skargę
Decyzją Komendanta Wojewódzkiego Policji w C. z dnia
[...] czerwca 1997 r., wydaną na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43 ze zm.) J. D. uzyskał pozwolenie na broń palną bojową z tytułu zatrudnienia w agencji ochrony mienia (k 41 akt adm.)
W dniu 20 marca 2001 r. wszczęto z urzędu postępowanie administracyjne o cofnięcie J. D.w/w pozwolenia. W uzasadnieniu wszczęcia podniesiono, że zmieniły się okoliczności faktyczne (istotne w sprawach pozwoleń na broń) w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114 poz. 740 ze zm.) oraz faktem, że ochrona może być wykonywana wyłącznie na podstawie przepisów w/w ustaw, w myśl których pracodawca powinien zapewnić broń tzw. "na okaziciela - obiektową" (k 57 akt adm.)
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2001 r. wydaną na podstawie art. 18 ust. 2 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. Nr 52, poz. 525 ze zm.) i art. 104 kpa Komendant Wojewódzki Policji z siedzibą w R. cofnął J. D. w/w pozwolenie na broń palną bojową. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że organ Policji, który wydał pozwolenie na broń może w każdym czasie je cofnąć, jeżeli ustały okoliczności faktyczne, stanowiące podstawę do udzielenia pozwolenia. W ocenie organu, w w/w sprawie okoliczności te ustały, albowiem w/w ustawa o broni i amunicji z dnia 21 maja 1999 r. stworzyła warunki przedsiębiorcom, którzy na podstawie odrębnych przepisów powołali wewnętrzne służby ochrony oraz przedsiębiorcom posiadającym koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, do ubiegania się o broń palną tzw. obiektową, którą mogą wykorzystywać do wykonywania swoich zadań licencjonowani pracownicy ochrony (k 60 akt adm.).
J. D. nie odwołał się od tej decyzji do organu wyższej instancji, a posiadaną broń (2 egzemplarze) złożył do depozytu policyjnego (k 66-79 akt adm.).
W dniu 20 stycznia 2004 r. J. D. - działający przez pełnomocnika, powołując się na przepisy art. 157 § 1 i 2 kpa złożył do Komendanta Głównego Policji wniosek o stwierdzenie nieważności w/w decyzji z dnia [...] kwietnia 2001 r. cofającej mu pozwolenie na broń.
W uzasadnieniu wniosku podkreślił, że przesłanką wydania pozwolenia na broń było zatrudnienie go w koncesjonowanej agencji ochrony osób i mienia. Pomimo tego, iż nadal jest zatrudniony w w/w agencji, a zatem stan faktyczny nie uległ zmianie, organ wydał decyzję cofającą to pozwolenie, czym naruszył przepisy prawa procesowego oraz materialnego, a w szczególności art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz art. 18 ust. 2 ustawy o broni i amunicji.
Decyzją z dnia [...] marca 2004 r. Komendant Główny Policji, działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz art. 157 § 1 i 3 kpa odmówił stwierdzenia nieważności w/w decyzji. W motywach decyzji wskazano, że stwierdzenie nieważności w/w decyzji na podstawie art. 156 kpa może mieć miejsce jedynie w przypadku ustalenia, że w danej sprawie zachodzą przesłanki określone w pkt