Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Protokolant Referent Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji unieważniającej prawo z rejestracji wzoru przemysłowego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. Urząd Patentowy RP, na podstawie art. 138 § 1 oraz art. 127 § 3 k.p.a. w związku z art. 256 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz.1410) po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu [...] lipca 2015 r. wniosku Z. P. zamieszkałego w P. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2014 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji o unieważnieniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego pt. "[...]" udzielonego na rzecz Z. P. zamieszkałego w P., na wniosek B. sp. z o.o. z siedzibą w W..
W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] marca 2011 roku unieważnił prawo z rejestracji na wzór przemysłowy pt. "[...]" o nr [...], udzielone na rzecz Z. P. zamieszkałego w P..
W dniu 4 grudnia 2013 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął wiosek Z. P. o stwierdzenie nieważności w/w decyzji. Wnioskodawca jako podstawę prawną swojego żądania wskazał art. 156 § 1 pkt 6 i 7 oraz art. 157 § 2 k.p.a. w związku z art. 253 ust. 1 p.w.p.
Kolegium Orzekające opisało przebieg postępowania w sprawie i przytoczyło stanowisko stron zajęte w jego toku. Następnie omówiło art.16 § 1 k.p.a. i 156 § 1 k.p.a.
Stwierdziło, iż okoliczności, na które powołał się wnioskodawca w uzasadnieniu swojego stanowiska, tj. pominięcie kluczowych dla sprawy dowodów, powoływanie fałszywych dowodów, w tym poświadczającego nieprawdę oświadczenia M. S., kwestia zdjęć oraz matactw procesowych były przez niego powoływane w postępowaniu o unieważnienie prawa z rejestracji spornego wzoru (np. w skardze wnioskodawcy do WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2011 r.), a tym samym stanowiły już przedmiot kontroli dokonanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (wyrok z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 1681/11), a następnie także Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 28 listopada 2013 r.; sygn. akt II GSK 1191/12).
Zdaniem Kolegium uprawniony nie wykazał, aby decyzja Urzędu Patentowego z dnia [...] marca 2011 r. obarczona była wadami, o których mowa w art. 156 § 1 pkt 6 i 7 k.p.a., tj. zawierała wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa, a w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą.
Wyjaśniło, że przesłanka nieważności decyzji wymieniona w art. 156 § 1 pkt 6 k.p.a. stanowi szczególny przypadek niewykonalności decyzji, która ma charakter prawny. Z treści przepisu wynika, że już samo podjęcie wykonania decyzji miałoby znamiona czynu zagrożonego sankcją karną przewidzianą w przepisach k.k., k.k.s., k.w. lub innych pozakodeksowych przepisach karnych lub dotyczących postępowania administracyjnego. Ewentualne przywłaszczenie prawa, na którą to okoliczność powoływał się wnioskodawca nie może stanowić skutku wykonania decyzji o unieważnieniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Wykonanie decyzji o unieważnieniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego polega na jego uznaniu za niebyłe, co nie stanowi czynu zagrożonego karą, zatem powołanie się wnioskodawcy również na okoliczność rzekomego wyłudzenia przez stronę przeciwną urzędowego poświadczenia nieprawdy, matactwa procesowe, w tym przedstawianie fałszywych dowodów, oraz oparcie decyzji na niezgodnym z prawdą oświadczeniu M. S., w ocenie Kolegium Orzekającego nie koresponduje z postawionym zarzutem.