Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Asesor WSA Piotr Borowiecki Protokolant Anna Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2008 r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Krajowej Rady Doradców Podatkowych z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia wpisu warunkowego we wpis na listę doradców podatkowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Krajowej Rady Doradców Podatkowych z dnia [...] kwietnia 2006 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Krajowej Rady Doradców Podatkowych na rzecz skarżącego S. B. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] września 2007r. Nr [...] Krajowa Rada Doradców Podatkowych (dalej również jako: KRDP), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 127 § 3 k.p.a. w zw. z art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 ze zm.) po rozpoznaniu wniosku zainteresowanego z dnia 9 maja 2006 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymała w mocy decyzję tego organu z dnia [...] kwietnia 2006 r. Nr [...] odmawiającą przekształcenia wpisu warunkowego o numerze [...] S. B. we wpis na listę doradców podatkowych.
W uzasadnieniu decyzji podano, że wnioskodawca nie spełnia przesłanki określonej w art. 86 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym niezbędnej do uzyskania przekształcenia wpisu. Zdaniem organu, S. B. (skarżący), poprzez wykonywanie czynności doradztwa podatkowego z osobą, która nie jest doradcą podatkowym, co wynika z oświadczeń strony i posiadanych przez KRDP informacji, rażąco narusza art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, nie dając rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego w przyszłości.
W skardze na powyższe rozstrzygnięcie S. B. wnosił o uchylenie zarówno zaskarżonej decyzji jak i decyzji ją poprzedzającej jako niezgodnych z prawem. Decyzji zarzucił naruszenie prawa materialnego tj. art. 86 ust. 4 ustawy o doradztwie podatkowym poprzez błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie, a w związku z tym ustalenie dodatkowych pozaustawowych wymogów (pkt 1 skargi). Ponadto zarzucił naruszenie przepisów proceduralnych tj. art. 6, 7, 8, 10, 75, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a. poprzez pozbawienie strony praw przysługujących jej z mocy ustaw (pkt 2 skargi). W uzasadnieniu przypomniał stan faktyczny sprawy a mianowicie, że od 1 czerwca 1991 r. świadczy usługi doradztwa podatkowego pod szyldem [...]. Decyzją Ministra Finansów z dnia [...] listopada 1997 r., wydaną na podstawie art. 84 ust. 1 i 3 oraz art. 85 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym uzyskał wpis warunkowy Nr [...] na listę doradców podatkowych. Od 1 lutego 1998 r. działalność w zakresie doradztwa podatkowego prowadził w formie spółki cywilnej, spełniając warunki określone w art. 27 ust. 2 cytowanej ustawy. S. B. podał także, iż w listopadzie 2000 r. spółka nabyła mieszkanie własnościowe, a koszty nabycia i dostosowania lokalu do potrzeb prowadzonej działalności pokryte zostały zaciągniętym na ten cel kredytem. Nadto podniósł, że w 2001 r. spółka nabyła samochód ciężarowy [...], również zaciągając na ten cel kredyt. Powołując się na zaciągnięte zobowiązania finansowe skarżący podkreśla, że z chwilą wejścia w życie nowelizacji ustawy o doradztwie podatkowym tj. od 11 czerwca 2001 r. nie mógł pozyskać w miejsce wspólniczki (żony) innego wspólnika spełniającego wymogi zmienionych przepisów art. 27 ust. 2 powołanej ustawy. Nie mógł też z powodów fiskalnych zlikwidować spółki, gdyż byłoby to równoznaczne z likwidacją działalności w zakresie doradztwa podatkowego. W dniu 12 września 2005 r. skarżący złożył wniosek o przekształcenie wpisu warunkowego we wpis na listę doradców podatkowych. Skarżący podaje również, że w okresie od 15 września 2005 r. do 27 października 2006 r. przebywał w areszcie tymczasowym. Wskazuje, że w toku postępowania przygotowawczego zabezpieczono majątek spółki a jego zwolnienie z aresztu nastąpiło po wpłaceniu kaucji oraz zdeponowaniu paszportu. Jak wynika z akt sprawy, w trakcie osadzenia w areszcie, KRDP uzyskała od S. B. pisemne oświadczenie, że wspólnik strony - żona E. B. - nie jest ani doradcą podatkowym, ani adwokatem, radcą prawnym, ani też biegłym rewidentem.