Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka (spr.) Protokolant st. ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2012 r. sprawy ze skargi E. S.A. z siedzibą w K. (obecnie T. S.A. z siedzibą w K.) na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za zajęcie pasa drogowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] czerwca 2011 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz T.S.A. z siedzibą w K. kwotę 755 (siedemset pięćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (dalej jako "Generalny Dyrektor") utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] czerwca 2011 r., który naliczył E. S.A. z siedzibą w K. (obecnie T. S.A.) skarżącej w niniejszej sprawie roczną opłatę za zajęcie pasa drogowego drogi ekspresowej nr [...] w B. w okresie od [...] kwietnia 2011 r. do [...] grudnia 2011 r. dla umieszczenia linii kablowej 15 kv.
Do powyższych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktycznym:
Wnioskiem z dnia [...] maja 2011 r. w/w spółka wystąpiła do Generalnego Dyrektora z wnioskiem o wydanie na okres od dnia [...] kwietnia do dnia [...] grudnia 2011 r. zezwolenia na zajęcie pasa drogowego drogi krajowej nr [...] na działkach nr [...],[...],[...],[...],[...] w celu umieszczenia linii kablowej 15 kv, zgodnie z decyzją Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad nr [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. Generalny Dyrektor, na podstawie art. 40 ust. 1, ust. 2 pkt 3, ust. 3 i ust. 6 oraz ust. 13 i 13a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) - dalej powoływana jako u.d.p., § 4 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (Dz. U. nr 129 poz. 1369), a także art. 104 k.p.a., naliczył skarżącej za zajęcie przedmiotowego pasa drogowego w terminie od [...] kwietnia 2011 r. do [...] grudnia 2011 r. opłatę w wysokości 3432,00 zł, która to kwota wynika z iloczynu liczby dni zajęcia pasa drogowego, powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy obiektu budowlanego oraz stawki opłaty za zajęcie 1m2 zajętej powierzchni.
W uzasadnieniu organ wskazał, że naliczono opłaty jak za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia w pasie drogowym obiektu budowlanego ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane umieszczona sieć kablowa stanowi obiekt liniowy zaliczany do grupy obiektów budowlanych.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej w/w decyzją skarżąca podniosła, że przepisy prawa budowlanego odnośnie kwalifikacji linii kablowej jako obiektu budowlanego nie powinny mieć zastosowania. Wskazała, że wykładnia art. 39 ustawy o drogach publicznych przesądza, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania między innymi energii elektrycznej oraz urządzenia związane z ich eksploatacją są infrastruktura techniczną i za ich umieszczanie w pasie drogowym powinna być naliczana opłata zgodnie z art. 40 ust. 5 ustawy o drogach publicznych tj. jako iloczyn liczby metrów kwadratowych zajętej powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy urządzenia i stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego pobieranej za każdy rok umieszczenia urządzenia w pasie drogowym Skarżąca podniosła, że taką praktykę przyjęły inne Oddziały GDDKiA.