Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska - Kuraszkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Urszula Wilk (spr.) Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Protokolant ref. staż. Paulina Dymińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawody prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. Minister Sprawiedliwości działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 28 ust. 6 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 10 poz. 65) po rozpatrzeniu odwołania T. G. od uchwały Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., Nr [...] uchylającej uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] z dnia [...] listopada 2011 r., Nr [...], w sprawie ustalenia początku i końca kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego oraz ustalającej, że zawieszenie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego przez T. G. na okres trzech lat nastąpiło z dniem [...] listopada 2011 r. utrzymał w mocy uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r.

Przedmiotowa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Orzeczeniem z dnia [...] maja 2010 r. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] uznał radcę prawnego T. G. za winnego tego, że w okresie od kwietnia 1992 r. do marca 1993 r. popełnił przestępstwo z art. 201 i art. 205 § 1 w związku z art. 58 dkk, za które skazany został prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] września 2004 r., sygn. akt [...], utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] lutego 2005 r., sygn. akt [...]; tj. czynu z art. 64 ust. 1 pkt 2 ustawy o radcach prawnych i wymierzył mu karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego na czas trzech lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, a także orzekł zakaz wykonywania patronatu na okres 5 lat.

Od wyroku tego odwołał się obwiniony.

Orzeczeniem z dnia [...] kwietnia 2011 r., sygn. akt [...], Wyższy Sąd Dyscyplinarny w [...] utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

Od orzeczenia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w [...] kasację wniósł obrońca obwinionego.

Postanowieniem z dnia [...] listopada 2011 r., sygn. akt [...], Sąd Najwyższy oddalił kasację, jako oczywiście bezzasadną.

W następstwie skazania na karę zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego, w dniu [...] listopada 2011 r. Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...], na podstawie art. 28 ust. 4 w zw. z art. 71 ust. 1 i 2 ustawy o radcach prawnych, podjęła uchwałę Nr [...], ustalając początek i koniec orzeczonej kary na okres trzech lat od dnia doręczenia uchwały zainteresowanemu do upływu trzech lat od tej daty. Doręczenie nastąpiło dnia [...] stycznia 2012 r.

Od tejże uchwały radca prawny T. G. odwołał się w terminie, wnosząc o jej uchylenie w całości ze względu na naruszenie przepisów Kodeksu Postępowania Karnego oraz wniósł o wstrzymanie rygoru natychmiastowej wykonalności.

Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w [...] uchwałą z dnia [...] kwietnia 2012 r., Nr [...], uchyliło w całości zaskarżoną uchwałę, stwierdzając naruszenie przepisu art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych oraz orzekło co do istoty sprawy. W uzasadnieniu Prezydium wskazało, iż Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] nie była uprawniona do konstytutywnego określenia terminu początkowego a zarazem też i końcowego wykonania orzeczonej kary, gdyż wynika on z treści art. 28 ust. 2 ustawy o radcach prawnych. Zobowiązana była jedynie do wskazania konkretnej daty, od której nastąpiło zawieszenie tego prawa, przy uwzględnieniu wymiaru kary, ale będąc jednak związaną datą prawomocności orzeczenia dyscyplinarnego. W przedmiotowej sprawie postanowienie Sądu Najwyższego oddalające kasację zapadło dnia [...] listopada 2011 r., i od tej chwili, zgodnie z treścią art. 625 ust. 2 ustawy o radcach prawnych, podlegało wykonaniu orzeczenie sądu dyscyplinarnego o zastosowaniu wobec radcy prawnego T. G. kary zawieszenia prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego przez okres trzech lat. Z tych względów Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych wskazało w uchwale, że zawieszenie prawa do wykonywania zawodu radcy prawnego przez wymienionego nastąpiło z dniem [...] listopada 2011 r.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6171 Radcowie prawni i aplikanci radcowscy
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawody prawnicze
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Sprawiedliwości