Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Sałek Sędziowie Sędzia WSA Dorota Dziedzic-Chojnacka Sędzia WSA Joanna Wegner (spr.) Protokolant ref. staż. Patrycja Młynarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2020 r. sprawy ze skargi J. T., M. S. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz J. T. i M. S. solidarnie kwotę 731 (siedemset trzydzieści jeden )złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2019 r. nr [...] Główny Inspektor Farmaceutyczny na podstawie art. oraz art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 i art. 158 § 1 i 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) - zwanej dalej "k.p.a." utrzymał zaskarżoną przez J. T. i M. S., wspólników spółki cywilnej A. wnioskiem ponowne rozpatrzenie sprawy decyzję tego samego organu z [...] października 2018 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w K. z [...] września 2002 r. oznaczonej jako "Zezwolenie na prowadzenie apteki /tekst jednolity/" oraz stwierdzenia, że decyzja ta została wydana z naruszeniem prawa.
Rozstrzygnięcie powyższe zapadło w następujących okolicznościach sprawy.
W wyniku wniosku skarżących o zmianę zezwolenia (pierwotnie koncesji udzielonej w 1993 r.) na prowadzenie apteki ogólnodostępnej w K. przy ul. [...] w zakresie oznaczenia podmiotu prowadzącego aptekę, decyzją z [...] września 2002 r. [...] Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w K. uwzględnił to żądanie, a jednocześnie, tego samego dnia, w stosunku do tych samych adresatów, wydał inną decyzję, oznaczoną jako "Zezwolenie na prowadzenie apteki /tekst jednolity/", w której zawarto ujednolicony tekst zezwolenia, uwzględniający wszystkie dokonane w nim zmiany.
Decyzją z [...] października 2018 r. Główny Inspektor Farmaceutyczny stwierdził nieważność drugiej z wymienionych decyzji jednocześnie stwierdzając, że została ona wydana z naruszeniem prawa, bowiem dotyczyła sprawy uprzednio rozstrzygniętej decyzją ostateczną. W uzasadnieniu organ podał, że ziściły się przesłanki nieważności z art. 156 § 1 pkt 2 i 3 k.p.a., jednakże przepis art. 156 § 2 k.p.a., z uwagi na upływ czasu, wyłączał możliwość stwierdzenia nieważności na tej drugiej podstawie. Dlatego w tym zakresie organ ograniczył się do stwierdzenia naruszenia prawa.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy strony wskazywały na niedopuszczalność stwierdzenia nieważności decyzji po upływie znacznego upływu czasu oraz zarzuciły organowi niepełne wyjaśnienie okoliczności faktycznych sprawy, zwracając uwagę na potrzebę przeprowadzenia w tej sprawie rozprawy administracyjnej.
Utrzymując decyzję w mocy Główny Inspektor Farmaceutyczny podniósł, że stwierdzenie nieważności decyzji nie uszczupla w żadnym stopniu praw stron, nie wystąpiły nieodwracalne skutki prawne w rozumieniu art. 156 § 2 k.p.a., które stałyby na przeszkodzie stwierdzeniu nieważności decyzji. Przepisy prawa nie pozwalały na wydanie decyzji zawierającej "tekst jednolity" składający się z zestawienia zezwolenia i wprowadzonych doń zmian. Z kolei upływ czasu stał na przeszkodzie stwierdzeniu nieważności decyzji naruszającej powagę rzeczy osądzonej i dlatego należało ograniczyć się do stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa.