Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi P. sp.j. w Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] kwietnia 2008 r. w części dotyczącej nałożenia kary pieniężnej w wysokości 3000 (trzy tysiące) złotych za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych oraz w części dotyczącej nałożenia kary pieniężnej w wysokości 500 (pięćset) złotych za wykonywanie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych z nieprawidłowo sporządzonym dokumentem przewozowym; 2. stwierdza, że decyzje opisane w pkt 1 w uchylonej części nie podlegają wykonaniu; 3. w pozostałej części oddala skargę; 4. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącej P. sp.j. w Z. kwotę 777 (siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], po rozpoznaniu odwołania P. sp.j. w Z. (dalej jako strona skarżąca) utrzymał w całości w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] nakładającą na ww. podmiot karę pieniężną w łącznej kwocie 4000 złotych za naruszenie ustawy o transporcie drogowym.
Do podjęcia niniejszej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 7 marca 2008 r. w K. na drodze krajowej nr [...] zatrzymany został do kontroli pojazd marki [...] o nr rej. [...] prowadzony przez T. C.. Pojazdem wykonywano przewóz materiału UN1202 pod firmą P. Pojazd wyposażony był w tachograf analogowy.
W toku prowadzonego postępowania organ nie uwzględnił wyjaśnień przestawionych przez stronę skarżącą. Jednocześnie ustalił, że ww. kierowca w dniach od 12 lutego 2008 r. od godz. 17.00 do 14 lutego 2008 r. do godz. 15.00, od 16 lutego 2008 r. od godz. 17.00 do 18 lutego 2008 r. do godz. 07.10, od 12 lutego 2008 r. od godz. 21.30 do 25 lutego 2008 r. do godz. 07.50 oraz od 29 lutego 2008 r. od godz. 12.00 do 4 marca 2008 r. do godz. 06.00 miał dni wolne. Przedsiębiorca nie wystawił mu odpowiedniego zaświadczenia, do których wystawienia był obowiązany, bowiem przepisy nakazują by pracodawca wystawił kierowcy zaświadczenie za dni kiedy nie prowadził pojazdów. Okresy opisane w protokole kontroli tj. od 16 lutego 2008 r. od godz. 17.00 do 18 lutego 2008 r. do godz. 07.10, od 22 lutego 2008 r. od godz. 21.30 do 25 lutego 2008 r. do godz. 07.50 oraz od 29 lutego 2008 r. od godz. 12.00 do 4 marca 2008 r. do godz. 06.00 to soboty i niedziele i są dniami odpoczynków tygodniowych kierowcy. Po ponownym rozpatrzeniu materiału dowodowego uznano, że okres od 12 lutego 2008 r. od godz. 17.00 do 14 lutego 2008 r. do godz. 15.00 należy również traktować jako odpoczynek tygodniowy.
Jednocześnie organ stwierdził wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych. Kierowca nie okazał do kontroli odcinka kontrolnego. W ocenie organu, stanowi to naruszenie art. 42 ust. 1, ust. 1 "a" ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.). Ponadto stwierdzono wykonywanie przewozu drogowego towarów niebezpiecznych z nieprawidłowo sporządzonym dokumentem przewozowym. Okazany do kontroli dokument przewozowy sporządzono w sposób niezgodny z przepisem 5.4.1. umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 194, poz. 1629 z poźn. zm.). Dokument nie zawierał wpisu wszystkich odbiorców przewożonego materiału lub wpisu przewidzianego w przepisie 5.4.1.1.1 (h). Organ stwierdził, że w dokumencie wymieniono z nazwy tylko jednego z odbiorców materiału niebezpiecznego, podczas gdy w rzeczywistości było ich dwóch tj. Przejście Graniczne w K. i Urząd Pocztowy w K. Nie uznano wyjaśnień strony wskazanych w piśmie z dnia 17 marca 2008 r. jako podstawy do odstąpienia od nałożenia kary administracyjnej.