Złożenie odwołania przez stronę na stary, już nieaktualny adres organu I instancji, przy istnieniu dowodów, że aktualny adres tego organu był (lub powinien być) jej znany w momencie składania odwołania, przy czym głównym dowodem znajomości aktualnego adresu organu I instancji jest jego zamieszczenie w nagłówku skarżonej decyzji, prowadzi do uznania - jeśli organ nie otrzyma tego odwołana w terminie - że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu do jego wniesienia. Teza ta bezwzględnie dotyczy profesjonalnego pełnomocnika strony, który takim działaniem pozbawia ją możliwości weryfikacji skierowanej do niej decyzji administracyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędziowie Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Protokolant Jadwiga Rytych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2007 r. sprawy ze skargi R. A. O. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2005 r., wydaną na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088) oraz zgodnie z ustaleniami protokołu kontroli pojazdu o nr rej. [...] z dnia [...] stycznia 2005 r., nałożono na przedsiębiorcę [...] R. A. O. (dalej: przedsiębiorca, strona) karę pieniężną w kwocie 14.000,00 zł za następujące, stwierdzone w toku kontroli naruszenia: - wykonywanie przewozu drogowego bez wymaganego zaświadczenia; - wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych; - niezainstalowanie przyrządu kontrolnego.
W toku postępowania zebrano następujące wyjaśnienia:
- zgodnie z pismem strony kontrolowany samochód nie należał do niej lecz do pracownika firmy, od którego strona go wynajmuje; w dniu kontroli pojazd prowadził inny pracownik firmy, który w tym dniu był na urlopie wypoczynkowym, zaś przewóz materiałów organizował pracownik firmy (ojciec strony);
- w dniu kontroli pojazd był użyty bez wiedzy strony;
- zgodnie z pismem strony organizator przewozu (ojciec strony) posłużył się pieczęcią firmową oraz bezpodstawnie, bez odpowiedniego pełnomocnictwa, wystawił fakturę;
- w dniu [...] lutego 2005 r. otrzymano fakturę dokumentacji handlowej od podmiotu: U., z siedzibą w S., dokumentującą sprzedaż ładunku przez firmę [...] oraz przyjęcie zamówienia od tej firmy.
W związku z powyższym ustalono, co następuje:
- uznano, że oświadczenie strony o bezprawnym użyciu pieczęci firmy i bezprawnym wystawieniu faktury przez ojca strony, a zarazem pracownika firmy, jest nieprawdziwe; z posiadanej dokumentacji wynika bowiem niezbicie, że wystawiającym fakturę była p. D. D., której podpis widnieje na fakturze;
- zamówienie na towar znajdujący się w pojeździe w czasie kontroli (słupki graniczne), wystawione przez firmę p. H. K., zostało wysłane miesiąc przed kontrolą (dnia [...] grudnia 2005 r.) na adres firmy przedsiębiorcy, a nie jego ojca;
- w pierwszych wyjaśnieniach (z dnia [...] stycznia 2005 r.) przedsiębiorca oświadczył, że w dniu sprzedaży jego ojciec był pełnomocnikiem firmy i nadzorował przewóz ładunków, a dopiero następnie (dnia [...] lutego 2005 r.) zmienił zdanie oświadczając, że w dniu kontroli jego ojciec nie posiadał pełnomocnictwa przedsiębiorcy.
W ocenie organu I instancji postępowanie udowodniło, iż przedsiębiorca w swoich oświadczeniach mija się z prawdą, "...co może świadczyć o chęci wprowadzenia w błąd organów kontroli w celu uniknięcia odpowiedzialności za stwierdzone naruszenia."
Jednocześnie (co ma istotne znaczenie w sprawie) na egzemplarzu decyzji, w rubryce "Nazwa organu wydającego decyzję", nakładającej na stronę karę pieniężną znajduje się pieczęć organu z adresem: "Przejście Graniczne [...],[...]" (w nazwie organu wydającego decyzję).
Pismem z dnia [...] marca 2005 r. złożono listem poleconym odwołanie od powyższej decyzji za pośrednictwem [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego; odwołanie wysłano na adres: [...], ul. [...]. W odwołaniu wnioskowano m.in. o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz umorzenie postępowania w sprawie.