Dnia 21 sierpnia 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pawłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędzia WSA Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi P. Sp. j. z siedzibą w S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia: 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz P. Sp. j. z siedzibą w S. kwotę 697 zł. (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] (dalej ,,zaskarżona decyzja") Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej także "Organ", ,,GITD") w sprawie z wniosku P. Sp. j. z siedzibą w S. (dalej także "Skarżąca", ,,Strona") o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną GITD z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] - odmówił uchylenia ww. decyzji ostatecznej.
Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym :
W dniu 12 kwietnia 2012 r. przy ul. [...] w N. nad N., na drodze krajowej nr [...] zatrzymano do kontroli pojazd członowy składający się z ciągnika samochodowego marki [...] o nr rej. [...] i naczepy ciężarowej marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem członowym kierował J.S., który wykonywał przejazd drogowy z ładunkiem złomu stalowego w imieniu i na rzecz P. Spółka jawna. Przebieg kontroli udokumentowano protokołem kontroli nr [...] z dnia 12 kwietnia 2012 r.
W wyniku pomiarów kontrolowanego samochodu ciężarowego, stwierdzono następujące naruszenia dopuszczalnych norm:
nacisk na pojedynczej osi napędowej pojazdu - 11,95 t (po odjęciu błędu w wysokości 2% zaokrąglonych do 0,1 t w górę) - przekroczenie o 1,95 t;
podmiot wykonujący przejazd nie posiadał zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym.
Następnie [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej ,,Organ I instancji") decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] nałożył na Stronę karę pieniężną w wysokości 1920 złotych. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach, na których jest dopuszczalny ruch pojazdów o naciskach osi do 10 t, dla pojedynczej osi napędowej pojazdów silnikowych.
Na skutek złożonego przez Stronę odwołania - Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji. Następnie Strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 16 grudnia 2013 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1733/13) oddalił ją.
Pismem z dnia 19 kwietnia 2019 r. Strona złożyła wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...]. Strona powołała się na art. 145 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.; dalej "K.p.a.") oraz przytoczyła wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej ,,TSUE") z dnia 21 marca 2019 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego biorąc pod uwagę ww. wniosek, postanowieniem z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] wznowił postępowanie w sprawie nałożenia na nią kary pieniężnej w wysokości 1920 złotych zakończonej decyzją ostateczną z dnia [...] kwietnia 2013 r, nr [...].
W uzasadnieniu zaś zaskarżonej decyzji Organ wskazał, że istota problemu podniesionego w treści uzasadnienia żądania Strony o wznowienie postępowania, sprowadza się m.in. do ustalenia, czy przesłanką wznowienia postępowania administracyjnego i uchylenia decyzji ostatecznej wydanej wobec Strony może być orzeczenie TSUE z dnia 21 marca 2019 r. wydane w trybie art. 258 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), tj. w ramach stwierdzenia uchybienia przez Państwo Członkowskie zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie Traktatów, na wniosek Komisji Europejskiej (KE).