Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Andrzej Wieczorek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 14 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi M. L. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o umorzenie postępowania zakończonego decyzją nakładającą karę pieniężną za nieuiszczenie opłaty elektronicznej uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...];
Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej "GITD") postanowieniem nr [...] z dnia [...] listopada 2017 r., wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3, art. 141 § 1 i 2 i art. 144 k.p.a., art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935), utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie umorzenia postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego nr [...] z dnia [...] grudnia 2012 r.
Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] października 2011 r., około godz. [...], na 55. kilometrze autostrady [...], inspektor Inspekcji Transportu Drogowego zatrzymał do kontroli zespół pojazdów składający się z ciągnika samochodowego marki [...] o nr rej. [...] wraz z naczepą marki [...] o nr rej. [...].
Pojazdem samochodowym kierował M. L. Dopuszczalna masa całkowita kontrolowanego zespołu pojazdów przekraczała 3,5 t, a w pojeździe znajdowało się urządzenie pokładowe viaBox o numerze [...].
W toku kontroli ustalono, że kierowca poruszał się, bez uiszczenia opłaty elektronicznej, m.in. w dniu [...] października 2011 r. o godz. [...] po autostradzie [...] na odcinku [...] [bramownica [...]].
Wobec powyższego, pismem z dnia 14 października 2011 r., GITD zawiadomił M. L. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie naruszenia obowiązku uiszczenia opłaty.
Decyzją z dnia [...] października 2016 r., nr [...], GITD, na podstawie przepisu art. 13k ust. 4 i art. 13l ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1440, ze zm., dalej "u.d.p.") oraz art. 104 w zw. z art. 107 k.p.a., nałożył na M. L. karę pieniężną w wysokości 30.000,00 zł, wobec stwierdzenia dziesięciokrotnego naruszenia przepisów ustawy poprzez poruszanie się po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy M. L. wniósł o zmniejszenie nałożonej kary pieniężnej z uwagi na trudną sytuację finansową. Ponownie rozpoznając sprawę, GITD wezwał spółkę [...] Sp. z o.o. (dalej "[...]") do udzielenia informacji związanych z kontrolowanym przejazdem, w szczególności do wskazania, czy opłata za przejazd została uiszczona.
Na podstawie udzielonej przez [...] informacji ostatecznie ustalono, że opłata za przedmiotowy przejazd nie została uiszczona, użytkownik nie składał reklamacji w związku z niesprawnym działaniem urządzenia viaBox o numerze seryjnym [...], a umowa zawarta z klientem nie przewidywała możliwości uiszczenia opłaty elektronicznej po dokonaniu przejazdu.
GITD postanowieniem wydanym na podstawie art. 123 k.p.a. rozdzielił sprawy administracyjne za przejazdy opisane w decyzji z dnia [...] października 2011 r. uznając, że każdy z nich stanowi odrębną sprawę administracyjną, a następnie decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] października 2011 r., nr [...], w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 3.000,00 zł na M. L., z tytułu nieuiszczenia opłaty elektronicznej za przejazd w dniu [...] października 2011 r. o godz. [...] po autostradzie [...] na odcinku [...] [bramownica [...])].