Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Transportu w przedmiocie cofnięcia licencji na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego osób
Uzasadnienie strona 2/3

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przywołał w szczególności przepisy art. 3 i art. 3a ust. 1 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 684/92 z dnia 16 marca 1992 roku w sprawie wspólnych zasad międzynarodowego przewozu osób autokarem i autobusem, art. 5 ust. 3 pkt 1 lit a ustawy o transporcie drogowym. Jednocześnie wskazał na ustalony w sprawie stan faktyczny, który w ocenie organu nie budzi sporu. Skarżący został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne przeciwko wiarygodności dokumentów.

Rozbieżności w sprawie niniejszej wynikają jednak z odmiennej interpretacji następstw skazania. Organ wskazał, że ustawa o transporcie drogowym zawiera legalną definicję pojęcia dobrej reputacji. W ocenie organu, jest on zobligowany do cofnięcia licencji w przypadku stwierdzenia, że wymóg dobrej reputacji przestał być spełniany przez przedsiębiorcę. Utrata dobrej reputacji ma miejsce m.in., jeżeli osoba posiadająca licencję została skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne przeciwko wiarygodności dokumentów. Nie ma tutaj znaczenia, czy przestępstwo to zostało dokonane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dla której prowadzenia niezbędne jest posiadanie właściwej licencji, czy też nie. W ocenie organu, istotne dla sprawy niniejszej jest samo skazanie za przestępstwo umyślne przeciwko wiarygodności dokumentów. Powoduje ono, że organ właściwy do wydawania/cofania licencji jest obowiązany do jej cofnięcia. Osoba skazana za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów nie spełnia już warunku koniecznego do jej posiadania, to jest dobrej reputacji.

Na decyzję Ministra Transportu z dnia [...] października 2007 r. skarżący złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której wniósł o uchylenie decyzji obydwu instancji. Skarga powielała w swej treści zarzuty zawarte we wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy.

W odpowiedzi na skargę, Minister Infrastruktury podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W świetle art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sadów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W grę wchodzi kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej pod względem zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi nie zaś kryteriów słusznościowych. Zgodnie z art.134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 z 2002r., poz. 1270 z późniejszymi zmianami), dalej zwanej p.p.s.a.", Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy i nie jest związany zarzutami skargi ani jej wnioskami.

Kontrolując zaskarżoną decyzję z punktu widzenia powyższych zasad skarga nie zasługuje na uwzględnienie a podniesione w niej zarzuty nie są trafne. Zaskarżona decyzja, zdaniem sądu, nie narusza prawa.

Strona 2/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6037 Transport drogowy i przewozy
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Minister Transportu