Tym samym skoro przywożony przez Skarżącą produkt jest paliwem w rozumieniu ustawy o zapasach, to Skarżąca zobowiązana jest uiszczać opłatę zapasową za przywożony olej napędowy.
Odnosząc się natomiast do kwestii pomniejszenia wielkości przywozu stanowiącego podstawę wyliczenia opłaty zapasowej to zauważyć należy, że ustawa o zapasach nie klasyfikuje smarów jako "paliwa", co oznacza, iż ani z jego przywozem ani produkcją nie można powiązać żadnych obowiązków określonych w ustawie o zapasach. Konsekwentnie - z jego wywozem ustawa nie łączy żadnych uprawnień dla przedsiębiorców. Produkty o kodzie [...] nie są również wymieniane wśród paliw stanowiącym podstawę wyliczenia opłaty zapasowej (§ 6 rozporządzenia w sprawie wykazu) bowiem instytucja opłaty zapasowej obejmuje jedynie paliwa.
Reasumując, w ocenie Sądu interpretacja dokonana przez Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych jest prawidłowa i zasadnie została utrzymana w mocy przez Ministra Energii.
W zaskarżonej decyzji, Sąd nie dopatrzył się naruszenia przepisów prawa materialnego i przepisów procesowych.
Zaskarżona decyzja zawiera wszystkie elementy wymagane przez art. 107 § 1 kpa, w szczególności zawiera uzasadnienie faktyczne i prawne - stosownie do wymogów art. 107 § 3 kpa. Stan faktyczny sprawy opisany w decyzji nie wymaga dodatkowych ustaleń, jest jednoznaczny, natomiast uzasadnienie prawne wyjaśnia podstawy prawne zaskarżonej decyzji.
Z kolei sam fakt, że strona skarżąca nie zgadza się ze stanowiskiem organu administracji, nie przesądza o tym, że w sprawie doszło do naruszenia obowiązujących przepisów.
Wobec niezasadności zarzutów skargi oraz niestwierdzenia przez Sąd z urzędu tego rodzaju uchybień, które mogłyby mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia, które sąd ma obowiązek badać z urzędu - skargę należało oddalić.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając na podstawie art. 151 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji wyroku.