Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant Marcin Just po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi "M." Sp. z o.o. z siedzibą w Ż. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] kwietnia 2007 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Prezesa Głównego Urzędu Miar na rzecz skarżącej "M." Sp. z o.o. z siedzibą w Ż. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną przez stronę skarżącą decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] Prezes Głównego Urzędu Miar utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...], zmieniającą decyzję z dnia [...] października 1994 r., nr [...] w sprawie zatwierdzenia typu instalacji pomiarowych do paliw ciekłych z liczydłem elektronicznym, oznaczonych znakiem fabrycznym [...] i nazwie handlowej odmierzacze paliw ciekłych.
Do wydania decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym: Wnioskiem z dnia [...] listopada 2002 r. Z. Sp. z o. o. z siedzibą w O. zwróciła się o wydanie zezwolenia na wymianę liczydeł w (odmierzaczach z liczydłem mechanicznym na liczydło elektroniczne o znakach wskazanych w tym wniosku. W naszej sprawie z liczydła elektronicznego na elektroniczne.
Decyzją z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] Prezes Głównego Urzędu Miar zmienił decyzję nr [...] z dnia [...] października 1994 r. Organ określił między innymi termin wprowadzania do obrotu lub użytkowania odmierzaczy do dnia [...] grudnia 2007 r.
Pismem z dnia [...] października 2006 r. Prezes Głównego Urzędu Miar poinformował M. Sp. z o.o., z siedzibą w Ż. będącą następcą prawnym Z. Sp. z o.o., z siedzibą w O. o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...].
W wyniku przeprowadzonego postępowania administracyjnego Prezes Głównego Urzędu Miar wydał w dniu [...] kwietnia 2007 r. decyzję nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] z uwagi na zaistnienie w przedmiotowej sprawie przesłanki określonej w art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071, z ze zm.) - cytowany dalej jako k.p.a.
Decyzja nr [...] z dnia [...] lutego 2003 r. potwierdzała, iż zatwierdzone przyrządy pomiarowe spełniają wymagania określone w przepisach z dnia 2 maja 1967 r. o przepływomierzach komorowych i odmierzaczach do pomiaru objętości cieczy innych niż woda (Dz. Urz. CUJiM Nr 37 poz. 3,731/2 ze zm.), podczas gdy powyższe przepisy w 2003 r. nie obowiązywały. Tym samym, w ocenie organu doszło do naruszenia art. 6 k.p.a., zgodnie z którym organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa.
Ponadto z wniosku strony skarżącej nie wynikało, aby zwróciła się z wnioskiem o zmianę terminu wprowadzania odmierzaczy do obrotu i tym samym postanowienia zawarte w pkt 3 unieważnionej decyzji zmieniające termin wprowadzenia do obrotu lub użytkowania zatwierdzonych przyrządów pomiarowych wykraczały poza żądanie strony, co jest ewidentnie sprzeczne z art. 61 § 2 k.p.a.
Od decyzji organu pierwszej instancji, strona skarżąca złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. We wniosku tym strona skarżąca zaznaczyła, iż zwracając się do organu o zgodę na wymianę liczydeł wnioskodawca kierował się wytycznymi samego organu zawartymi w piśmie z [...] stycznia 2000 roku, w którym ściśle określono wymogi jakim taki wniosek winien odpowiadać oraz obowiązki Głównego Urzędu Miar w tym zakresie. Sam wniosek o wymianę liczydeł mechanicznych na elektroniczne, wywodzi skarżący, był niezbędny z uwagi na ograniczone możliwości techniczne, jakie posiadały liczydła mechaniczne w zakresie współpracy z kasą fiskalną, przez co umożliwiały dokonywanie zmiany cen, ilości wydanego towaru, czy też sumy należności bez ich ewidencji, z ewidentną szkodą dla klienta i Skarbu Państwa. Tym samym odmierzacze wyposażone w liczydła mechaniczne stwarzałyby możność obrotu paliwami płynnymi poza jakąkolwiek kontrolą, przy czym niedogodności tych nie można było wyeliminować w drodze udoskonaleń technicznych, jedynie poprzez zastąpienie liczydeł mechanicznych elektronicznymi.